ناشکفته

/nASekofte/

لغت نامه دهخدا

ناشکفته. [ش ِ ک ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) بازنشده. نشکفته. شکفته ناشده. مقابل شکفته. رجوع به شکفته شود :
از غنچه ناشکفته مستورتری
وز نرگس نیم خفته مخمورتری.
مسعودسعد.
بس غنچه ناشکفته بر خاک بریخت.
خیام.
هنوزم غنچه گل ناشکفته ست
هنوزم در دریائی نسفته ست.
نظامی.
چون غنچه ناشکفته با او
می زد نفسی نهفته با او.
نظامی.
داری زپی چشم بد ای در خوشاب
یک نرگس ناشکفته در زیر نقاب.
کمال اسماعیل.

فرهنگ فارسی

( صفت ) شکفته نشده باز نشده .

فرهنگ عمید

شکفته نشده، بازنشده.

پیشنهاد کاربران

بپرس