ناله گری

لغت نامه دهخدا

ناله گری. [ ل َ /ل ِ گ َ ] ( حامص مرکب ) عمل و صفت ناله گر :
یار ار گهی به چاره گری یاریم نکرد
باری حسن به ناله گری یار شد مرا.
میرحسن دهلوی ( از آنندراج ).
رجوع به ناله گر و ناله شود.

فرهنگ فارسی

نالندگی نالانی : یارار گهی بچاره گری یاریم نکرد باری حسن بناله گری یا رشد مرا. ( حسن دهلوی آنند.لغ. )

پیشنهاد کاربران

بپرس