ندبه کنان

لغت نامه دهخدا

ندبه کنان. [ ن ُ ب َ / ب ِ ک ُ ] ( ق مرکب ) نوحه کنان. در حال ندبه کردن. ندبه زنان. رجوع به ندبه و ندبه کردن شود :
پیش تابوت من آئید برون ندبه کنان
در سه دست از دو زبانم بستائید همه.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

درحال ندبه کردن : شدشکسته کمرم دست بر آریدازجیب سرزنان ندبه کنان جیب گهربگشایید. ( خاقانی.سج.۱۶۱ )

فرهنگ عمید

در حال ندبه کردن، زاری کنان.

پیشنهاد کاربران

بپرس