ندوشیدنی

لغت نامه دهخدا

ندوشیدنی. [ ن َ شی دَ ] ( ص لیاقت ) که قابل دوشیدن نیست. که نتوان دوشیدش. مقابل دوشیدنی. رجوع به دوشیدنی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس