نسقچی

لغت نامه دهخدا

نسقچی. [ ن َ س َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) چوبدارو انتظام کننده شهریان و لشکریان. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). پاسبان و محافظی که از جانب پادشاه مقرر شده باشد به خصوص در نظم سپاه و اردو. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت واسم ) ۱ - نظم دهنده ناظم .۲ - افرادفوجی نظامی که مامورایجادنظم ونسق درحوزه هابودندوغالباپیشاپیش سپاه حرکت میکردندوجامه سرخ می پوشیدند( صفویه ). ۳ - فراش مامورتنبیه وسیاست میرغضب ( قاجاریه ).

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - تر. ] (اِمر. ) نظم دهنده ، ناظم .

فرهنگ عمید

پاسبان و مٲموری که وظیفه اش برقرار ساختن نظم بود، مٲمور تنبیه، سیاست، و مجازات گناهکاران.

پیشنهاد کاربران

کتاب برآمدن قاجار از دکتر غلامحسین زرگری نژاد
مهر علی خان زند نسقچی باشی علیمرادخان و حاج رضاخان فراهانی

بپرس