نویری

لغت نامه دهخدا

نویری. [ ن ُ وَی ی ] ( اِخ ) احمدبن عبدالوهاب بن محمدبن عبدالدائم بن منجی بکری قرشی کندی ، ملقب به شهاب الدین و معروف به نویری کندی ، از علما و مورخان و خطاطان برجسته مصر است. به سال 677 هَ. ق. در قریه نویره از قراء صعید ادنی در مصر تولد یافت و به سال 732 یا 733 درگذشت. از تألیفات اوست : کتاب نهایةالارب فی فنون الادب در 30 جلد. ( از ریحانة الادب ج 4 ص 253 ). و رجوع به الدررالکامنةج 1 ص 197 و کشف الظنون و قاموس الاعلام ج 6 ص 6424 شود.

فرهنگ فارسی

احمد بن عبد الوهاب بن محمد بن عبدالدائم بن منجی بکری قرشی کندی ملقب به شهاب الدین و معروف به نویری کندی از علما و مورخان و خطاطان برجسته مصر است ٠ به سال ۶۷۷ هجری قمری در قریه نویره از قرائ صعید دانی در مصر تولد یافت و بسال ۷۳۲ یا ۷۳۳ درگذشت ٠ از تالیفات اوست کتاب نهایه الارب فی فنون الادب رد ۳٠ جلد ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس