نیروگاه هسته ای شماره یک فوکوشیما ( به ژاپنی: 福島第一原子力発電所 Fukushima Dai - ichi Genshiryoku Hatsudensho ) که با نام فوکوشیما دای ایچی نیز شناخته می شود ( دای ایچی 第一 به معنای شماره یک است ) ، یک نیروگاه هسته ای از کار افتاده با وسعت ۳٫۵ کیلومتر مربع است که در محدوده دو شهر اوکوما و فوتابا در استان فوکوشیما در کشور ژاپن قرار گرفته است.
این نیروگاه دارای ۶ راکتور آب جوشان است و رآکتور اول آن در ۲۶ مارس ۱۹۷۱ آغاز به تولید برق کرده است. این راکتورهای آب سبک[ ۱] در مجموع ۴٫۷ گیگاوات برق تولید کرده و از بزرگترین نیروگاه های هسته ای جهان محسوب می شده اند.
نیروگاه شماره یک فوکوشیما نخستین نیروگاه هسته ای بود که به طور کامل توسط شرکت نیروی برق توکیو ( TEPCO ) ساخته و اداره شد. در زمین لرزه بزرگ شرق ژاپن در ۱۱ مارس ۲۰۱۱، خسارات عظیم و غیرقابل جبرانی به این نیروگاه وارد شد.
نیروگاه هسته ای شماره دو فوکوشیما نیز در جنوب این نیروگاه قرار دارد و توسط تپکو ( شرکت نیروی برق توکیو ) گردانده می شود.
در ۱۴ و ۴۶ دقیقه بعدازظهر روز ۱۱ مارس ۲۰۱۱ زمین لرزه ای عظیم با قدرت ۹٫۰ درجه در شرق ژاپن در ساحل اقیانوس آرام به وقوع پیوست[ ۲] و سونامی های پرقدرتی که در پی آن به نیروگاه برخورد کرد سبب از کار افتادن سامانه های خنک کننده رآکتورها و شکل گیری حادثه اتمی نیروگاه فوکوشیما شد. سقف رآکتور شماره یک و رآکتور شماره سه در اثر انفجاری که از تجمع احتمالی هیدروژن رخ داده است متلاشی شده و شواهدی از ذوب شدن سوخت هسته ای در رآکتورهای شماره یک، دو و سه وجود دارد. تاکنون تلاش های شرکت نیروی برق توکیو ( TEPCO ) برای پاکسازی و برچیدن این نیروگاه با شکست مواجه شده است. آن ها از ربات ها برای دیدن رآکتورها و جستجوی سوخت های هسته ای استفاده می کنند اما ربات ها نیز به دلیل سطح بالای تشعشعات از کار می افتند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نیروگاه دارای ۶ راکتور آب جوشان است و رآکتور اول آن در ۲۶ مارس ۱۹۷۱ آغاز به تولید برق کرده است. این راکتورهای آب سبک[ ۱] در مجموع ۴٫۷ گیگاوات برق تولید کرده و از بزرگترین نیروگاه های هسته ای جهان محسوب می شده اند.
نیروگاه شماره یک فوکوشیما نخستین نیروگاه هسته ای بود که به طور کامل توسط شرکت نیروی برق توکیو ( TEPCO ) ساخته و اداره شد. در زمین لرزه بزرگ شرق ژاپن در ۱۱ مارس ۲۰۱۱، خسارات عظیم و غیرقابل جبرانی به این نیروگاه وارد شد.
نیروگاه هسته ای شماره دو فوکوشیما نیز در جنوب این نیروگاه قرار دارد و توسط تپکو ( شرکت نیروی برق توکیو ) گردانده می شود.
در ۱۴ و ۴۶ دقیقه بعدازظهر روز ۱۱ مارس ۲۰۱۱ زمین لرزه ای عظیم با قدرت ۹٫۰ درجه در شرق ژاپن در ساحل اقیانوس آرام به وقوع پیوست[ ۲] و سونامی های پرقدرتی که در پی آن به نیروگاه برخورد کرد سبب از کار افتادن سامانه های خنک کننده رآکتورها و شکل گیری حادثه اتمی نیروگاه فوکوشیما شد. سقف رآکتور شماره یک و رآکتور شماره سه در اثر انفجاری که از تجمع احتمالی هیدروژن رخ داده است متلاشی شده و شواهدی از ذوب شدن سوخت هسته ای در رآکتورهای شماره یک، دو و سه وجود دارد. تاکنون تلاش های شرکت نیروی برق توکیو ( TEPCO ) برای پاکسازی و برچیدن این نیروگاه با شکست مواجه شده است. آن ها از ربات ها برای دیدن رآکتورها و جستجوی سوخت های هسته ای استفاده می کنند اما ربات ها نیز به دلیل سطح بالای تشعشعات از کار می افتند.
