نیک نژاد

/nikneZAd/

معنی انگلیسی:

purebred, well-born, blooded

لغت نامه دهخدا

نیک نژاد. [ ن ِ ] ( ص مرکب ) حسیب. باحسب. اصیل. گوهری. گهری. باگوهر. ( یادداشت مؤلف ).

حسیب با حسب ٠ اصیل ٠ گوهری ٠ گهری ٠ با گوهر ٠

highborn (صفت)

اصیل، نیک نژاد، پاک زاده

والاتبار . .