( نیکی آموز ) نیکی آموز. ( نف مرکب ) آنکه به دیگران نیکورفتاری و احسان آموزد. ( فرهنگ فارسی معین ). آمر به معروف : نیکی از سزاوار نیکی دریغ مدار و نیکی آموز باش که پیغامبر گفته است الدال علی الخیر کفاعله. ( قابوسنامه از فرهنگ فارسی معین ).
