هانس - گئورگ گادامر ( به آلمانی: Hans - Georg Gadamer ) ( زادهٔ ۱۱ فوریه ۱۹۰۰ – درگذشتهٔ ۱۳ مارس ۲۰۰۲ ) فیلسوف برجستهٔ آلمانی در سنت قاره ای و نویسندهٔ اثر مشهور حقیقت و روش ( ۱۹۶۰ ) بود.
گادامر در ماربورگ به دنیا آمد. پدرش شیمیدان بود. او بعدها در فرایبورگ با هایدگر آشنا شد. در آن زمان هایدگر دانشجو بود و هنوز به سمت استادی دانشگاه درنیامده بود. در افواه است که گادامر قبل از مرگش سخنرانی داشته است و در آن گفته است که همه عقاید و همه طرز فکرها از یک چیز سرچشمه می گیرد و همه و همه چیز و همه کس و همه رفتارها و همه پندارها و همه گفتارها یک مرکز دارند، ولی به صورت مستقیم به این موضوع اشاره نکرده است. نقل است که بعدها و بعد از مرگ گادامر نامه ای با برچسب "زاینده هر چیز" از او پیدا شده است که فقط یک کلمه در آن نوشته شده است ( ( خدا ) ) . البته این گفته تایید نشده است و سند و مدرکی محکم مبنی بر وجودش وجود ندارد. [ نیازمند منبع]
پیشینه هرمنوتیک
گادامر از پیشگامان هرمنوتیک فلسفی است و آن زمان که شلایرماخر به شیوه ای تأثیر گرفته از کانت رسالت هرمنوتیک را نه تعیین دستورالعمل هایی برای فهم بلکه کشف شرایطی عام معرفی کرد که اساساً فهم را امکان پذیر می سازند تصوری تازه از هرمنوتیک حاصل شد.
گادامر هرمنوتیک را فلسفی کرد و آن را به کمال رساند. او آن را از نظریه ادبی جدا کرد. اگر نظریه ادبی به قاعده درآوردن تاویل به مفهومی عام از ادبیات باشد در این صورت هرمنوتیک گادامر نظری یا نظریه پردازانه نیست. [ نیازمند منبع]
از نظر گادامر فهم اثر تاریخ است و در نهایت نوعی فعل نیست بلکه انفعال است. گادامر می گوید که علم تاریخی ارزش شناختی دارد اگرچه قاعده مدار نیست.
از نظر گادامر ذوق و نبوغ از قواعدی که پیشاپیش ایجاد و تثبیت شده پیروی نمی کنند و از خود قواعدی بر جای نمی گذارند.
گادامر اشاره کانت در کتاب نقد قوه حکم را برای نظریه استعاره از عمیق ترین اشارت می داند که طبق آن استعاره اصولاً دو محتوا را به هم مانند نمی کند بلکه تأمل را ورای موضوعی متفاوت انتقال می دهد مفهومی که چه بسا هیچ شهودی به طور بی واسطه با آن منطبق نباشد.
گادامر تعارض مطلق بین سنت و عقل را نمی پذیرد اما معتقد است که نیروی حقیقی اصول اخلاقی مبتنی بر سنت است. او می گوید که این اصول به راحتی اختیار نمی شوند و با بصیرتی آزاد پدید نمی آیند و بر دلایل عقلی استوار نیستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگادامر در ماربورگ به دنیا آمد. پدرش شیمیدان بود. او بعدها در فرایبورگ با هایدگر آشنا شد. در آن زمان هایدگر دانشجو بود و هنوز به سمت استادی دانشگاه درنیامده بود. در افواه است که گادامر قبل از مرگش سخنرانی داشته است و در آن گفته است که همه عقاید و همه طرز فکرها از یک چیز سرچشمه می گیرد و همه و همه چیز و همه کس و همه رفتارها و همه پندارها و همه گفتارها یک مرکز دارند، ولی به صورت مستقیم به این موضوع اشاره نکرده است. نقل است که بعدها و بعد از مرگ گادامر نامه ای با برچسب "زاینده هر چیز" از او پیدا شده است که فقط یک کلمه در آن نوشته شده است ( ( خدا ) ) . البته این گفته تایید نشده است و سند و مدرکی محکم مبنی بر وجودش وجود ندارد. [ نیازمند منبع]
پیشینه هرمنوتیک
گادامر از پیشگامان هرمنوتیک فلسفی است و آن زمان که شلایرماخر به شیوه ای تأثیر گرفته از کانت رسالت هرمنوتیک را نه تعیین دستورالعمل هایی برای فهم بلکه کشف شرایطی عام معرفی کرد که اساساً فهم را امکان پذیر می سازند تصوری تازه از هرمنوتیک حاصل شد.
گادامر هرمنوتیک را فلسفی کرد و آن را به کمال رساند. او آن را از نظریه ادبی جدا کرد. اگر نظریه ادبی به قاعده درآوردن تاویل به مفهومی عام از ادبیات باشد در این صورت هرمنوتیک گادامر نظری یا نظریه پردازانه نیست. [ نیازمند منبع]
از نظر گادامر فهم اثر تاریخ است و در نهایت نوعی فعل نیست بلکه انفعال است. گادامر می گوید که علم تاریخی ارزش شناختی دارد اگرچه قاعده مدار نیست.
از نظر گادامر ذوق و نبوغ از قواعدی که پیشاپیش ایجاد و تثبیت شده پیروی نمی کنند و از خود قواعدی بر جای نمی گذارند.
گادامر اشاره کانت در کتاب نقد قوه حکم را برای نظریه استعاره از عمیق ترین اشارت می داند که طبق آن استعاره اصولاً دو محتوا را به هم مانند نمی کند بلکه تأمل را ورای موضوعی متفاوت انتقال می دهد مفهومی که چه بسا هیچ شهودی به طور بی واسطه با آن منطبق نباشد.
گادامر تعارض مطلق بین سنت و عقل را نمی پذیرد اما معتقد است که نیروی حقیقی اصول اخلاقی مبتنی بر سنت است. او می گوید که این اصول به راحتی اختیار نمی شوند و با بصیرتی آزاد پدید نمی آیند و بر دلایل عقلی استوار نیستند.
wiki: هانس گئورگ گادامر