هق هق

/heqheq/

معنی انگلیسی:
sob, whimper

لغت نامه دهخدا

هق هق. [ هَِ هَِ ] ( اِ صوت ) حکایت صوت کسی که گریه بسیار کرده باشد و صدایی شبیه سکسکه از او برآید. ( از یادداشتهای مؤلف ). شنوشه. اشنوشه. ( یادداشت دیگر ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) آوای گری. شدید صدای گریستن سخت : ((نرگس پایین اطاق هق وهق گریهمیکند. ) )

فرهنگ عمید

صدای گریه که در گلو افتد.

مترادف ها

sob (اسم)
گریه، هق هق، بغض گریه

پیشنهاد کاربران

هکهک. [ هَُ هَُ ] ( اِ صوت ) آواز گریه که در گلو باشد. ( انجمن آرا ) :
صوفیا قرّابه از می هکهک گریه گشاد
گریه ٔخونین او در سجده گاه او ببین.
امیرخسرو.
رجوع به هق هق شود.
نوسته. [ ت َ / ت ِ / ن َ وَ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) صدای گریه که در گلو پیچد. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) . گریه در گلو و فریاد، و ظاهراً تصحیف نیوشه است. ( از رشیدی ) . نیوشه هم به این معنی ظاهراً مصحف شنوشه = سنوسه = اشنوسه است ، چنانکه به اقرب احتمال در این بیت بدیع بلخی :
...
[مشاهده متن کامل]

اشک بارید و پس نیوشه گرفت
باز بفزود گفتهای دراز.
نیوشه مصحف شنوشه است. ( احوال رودکی تألیف سعید نفیسی ، از حاشیه برهان قاطع چ معین ) .

سیکنیدنsiknidan
اصلش هک هک که به اشتباه میشه هق هق
در پارسی " هک هک " که به نادرست هق هق شده است ،
مانند : نغ نغ = نق نق
تخ تخ = تق تق
ناله کردن - صدای گریه

بپرس