همایون اسفراینی

لغت نامه دهخدا

همایون اسفراینی. [ هَُ ن ِ اِ ف َ ی ِ ] ( اِخ ) از مردم اسفراین بوده و طبع شعری داشته و ظاهراً منحرف و دیوانه مزاج بوده است. رجوع به مجمعالفصحاء چ سنگی ج 2 ص 55 و نیز رجوع به مجالس النفائس ص 139 از ترجمه فارسی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

هُمایون اِسفَرایِنی ( ـ۹۰۲ق)
شاعر ایرانی. اصلش از سادات سمرقند بود. در آغاز جوانی به تبریز رفت و به دربار یعقوب بیگ آق قویونلو راه یافت و شاه او را خسرو کوچک می خواند. سرانجام از عشقی که به آن گرفتار آمده بود دیوانه شد. اشعار او ساده و روان و متضمن طرزی نو است. دیوان وی کمابیش حدود ۲هزار بیت دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس