والی جعفر

دانشنامه آزاد فارسی

والی، جعفر (تهران ۱۳۱۲ش)
والی، جعفر
بازیگر ایرانی و کارگردان تئاتر. در کارگردانی و اجرای صحنه ایِ نمایش نامه های غلامحسین ساعدی؛ ازجمله چوب به دست های ورزیل، بهترین بابای دنیا، و آی بی کلاه آی باکلاه از خود استعداد و قابلیت نشان داد. والی در ۱۳۳۲ دورۀ هنرستان هنرپیشگی را به پایان برد. در ۱۳۳۷ در مقام کارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و از ۱۳۳۸ در نمایش های شاهین سرکیسیان، فرانک دیویدسون، جورج کوئین بی و اسکویی ها شرکت کرد. پس از تشکیل گروه تئاتر شهر، از ۱۳۳۹ برای تلویزیون «ثابت پاسال» نمایش های زنده اجرا کرد، ازجمله آهای کی اون جاست، گاو، بام ها و زیربام ها و از پا نیفتاده ها همه از غلامحسین ساعدی. جعفر والی در ۱۳۴۸ در زمان تمرین نمایش پرواربندان نوشتۀ غلامحسین ساعدی از گروه تئاتر شهر جدا شد. با بازی در فیلم گاو (۱۳۴۸) به سینما راه یافت، و پس از آن در فیلم های تنگسیر (۱۳۵۲)، خاک (۱۳۵۲)، سفر سنگ (۱۳۵۷)، دادشاه (۱۳۶۲) و ناخدا خورشید (۱۳۶۵)، نقش آفرینی کرد. او همچنین فیلم ... تا غروب (۱۳۶۷) را کارگردانی کرد. دیگر فیلم های او در مقام بازیگر عبارت اند از مسافران درۀ انار (۱۳۷۰)، جادۀ عشق (۱۳۷۲)، تهران روزگار نو (۱۳۷۸)، پاداش سکوت (۱۳۸۵).

پیشنهاد کاربران

بپرس