وانفسا

/vAnafsA/

لغت نامه دهخدا

وانفسا. [ ن َ ] ( ع صوت مرکب ) کلمه افسوس ؛ یعنی ای دریغا و ای دریغ از من. ( ناظم الاطباء ).
- روز وانفسا ؛ روز قیامت. روزی که کسی از خویشتن خود به دیگری نمی پردازد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
- روزگار وانفسا ؛ کنایه از روز قیامت. ( ناظم الاطباء ).
- || آنگاه که هرکس به فکر خویش است و به سلامت یا آسایش دیگران توجهی ندارد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

روز قیامت . یا آنگاه که هرکس به فکر خویش است و به سلامت یا آسایش دیگران توجهی ندارد .

فرهنگ عمید

۱. ای دریغ از من.
۲. (صفت ) بسیار سخت و مشکل.

پیشنهاد کاربران

شرایط بحرای که انسانها از کمک ب یکدیگر اجتناب میکنند
ش=اوضاع آشفته و ویران
عموما برای تنگنا در ادبیات داستانی به کار لرده شده
اوضاع خراب
آشفته بازار

بپرس