وباءه

لغت نامه دهخدا

( وباءة ) وباءة. [ وَ ءَ ] ( ع مص ) وباء. اباء. اباءة. بسیاربیماری گردیدن زمین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس