ودایع

/vadAye~/

لغت نامه دهخدا

ودایع. [ وَی ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ودیعه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).امانتها. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ودیعه شود.
- ودایع آفریدگار ؛ رعایا. رعیت ها. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| ج ِ ودیع. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ودائع شود.

فرهنگ فارسی

جمع ودیعه
( اسم ) جمع ودیعه ( ودیعت ) . یا ودایع آفریدگار ( پروردگار خدا ) . رعایا رعیتها : ورعایا که ودایع آفریدگارندمرفه و آسوده خاطر توانند زیست .

فرهنگ معین

(وَ یِ ) [ ع . ودائع ] (اِ. ) جِ ودیعه ، امانت ها، سپرده ها.

فرهنگ عمید

= ودیعه

پیشنهاد کاربران

بپرس