وزم

لغت نامه دهخدا

وزم. [ وَ ] ( ع اِ ) دسته سبزی تره. ( منتهی الارب ) ( المنجد ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || اندازه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مقدار. ( اقرب الموارد ). وزمه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || گوشت که عقاب در آشیانه خود جمع کند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || امری که به وقت خود آید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( مص ) اندکی زیان رسیدن در مال. ( منتهی الارب ). || رخنه کردن در چیزی. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || شبانروزی یک بار خوردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || گذاردن وام را. || چیز اندک را به سوی مثل آن گرد کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

دسته سبزی تره اندازه

فرهنگ عمید

پاروی چوبی بزرگ و پهن برای روبیدن برف.

واژه نامه بختیاریکا

مزه؛ طعم. مثلاً سور وزم یعنی شور مزه

دانشنامه عمومی

وزم روستایی از توابع بخش طرهان، شهرستان کوهدشت در استان لرستان ایران است.
این روستا در دهستان طرهان غربی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده است.
عکس وزم
wiki: وزم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس