ویتائوتاس ( بلاروسی: Вітаўт Кейстутавіч ( Vitaŭt Kiejstutavič ) ؛ لیتوانیایی: Vytautas Didysis; 1350 – ۲۷ اکتبر ۱۴۳۰ ) همچنین شناخته شده به عنوان ویتائوتاس بزرگ، حاکم دوک نشین بزرگ لیتوانی بود، که به طور عمده بر روتنیایی ها و لیتوانیایی ها حکومت می کرد. او همچنین حاکم گرودنو و لتوسک نیز بود. او به عنوان پادشاه فرض شده هوسی ها نیز شناخته می شد. [ ۱]
امروزه در لیتوانی، ویتائوتاس به عنوان یک قهرمان ملی و یک چهره مهم در احیای فرهنگی لیتوانی در سده نوزدهم میلادی به شمار می رود. ویتائوتاس یک نام مرد پرطرفدار در لیتوانی است. به مناسبت سالگرد ۵۰۰ سالگی درگذشت او، دانشگاه ویتائوتاس مگنوس پس از او نامگذاری شد. برای قدردانی او، مجسمه ها و بناهایی در سرار شهرهای لیتوانی میان سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹ ساخته شد. باور بر این است که خود ویتائوتاس به زبان لیتوانیایی سخن می گفته است. [ ۲] [ ۳]
عموی ویتائوتاس، آلگیرداس تا زمان مرگش حاکم دوکنشین بزرگ لیتوانی بود. آلگیرداس و پدر ویتائوتاس، کشتوتیس، به صورت دوگانه بر لیتوانی حکومت می کردند، آلگیرداس بر شرق حکومت و کشتوتیس بر غرب حکومت می کردند و کشتوتیس، وظیفه دفاع ضد شوالیه های تتونیک را بر عهده داشت. پسر آلگیرداس، یوگایلا تاج و تخت پدرس را به ارث برد. در سال ۱۳۸۰ میلادی، یوگایلا با شوالیه های توتنیک علیه کشتوتیس قرارداد بست. زمانی که کشتوتیس این را فهمید، ویلنیوس را تصاحب کرد و یوگایلا را زندانی کرد. هرچند یوگایلا فرار کرد و یک ارتش ضد کشتوتیس آماده کرد. هر دو طرف با یکدیگر مقابله کردند ولی هیچ وقت نبرد واقعی صورت نگرفت. کشتوتیس آمادگی خود را برای مذاکره اعلام کرد اما او و ویتائتوس زندانی شدند و به دژ کروا منتقل شدند. یک هفته پس از آن، به دلایل نامشخصی کشتوتیس کشته شد.
در سال ۱۳۸۲ میلادی، ویتائوتاس از دژ فرار کرد و از شوالیه های تتونیک درخواست کمک کرد همزمان که شوالیه ها در حال مذاکره با یوگایلا بودند. یوگایلا و شوالیه ها قرارداد دوبیستا را پذیرفتند، که با توجه به آن، یوگایلا مسیحی شدن را پذیرفت و با شوالیه ها متحد شد و قسمتی از ژمایتیا تا رود دوبیسا را به دست شوالیه ها سپرد. با این حال، این قرارداد با شوالیه ها هرگز تصویب نشد و سال پس از آن در تابستان ۱۳۸۳ میلادی جنگی دوباره بین شوالیه ها و یوگایلا درگرفت. ویتائوتاس به آیین مسیحیت غسل داده شد و در یورش های مختلفی ضد یوگایلا شرکت کرد. در ژانویه ۱۳۸۴ میلادی، ویتائوتاس پذیرفت که بخشی از ژمایتیا تا رود نویژس را به دست شوالیه ها در عوض به رسمیت شناختن او به عنوان دوک بزرگ، سپرد. هرچند، در ژوئیه همان سال، ویتائتوس قرارداد را با شوالیه ها به هم زد و با یوگایلا صلح کرد. به جز تراکای، او تمامی سرزمین های از دست رفته کشتوتیس را پس گرفت و سه دژ مهم تتونیک را آتش زد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه در لیتوانی، ویتائوتاس به عنوان یک قهرمان ملی و یک چهره مهم در احیای فرهنگی لیتوانی در سده نوزدهم میلادی به شمار می رود. ویتائوتاس یک نام مرد پرطرفدار در لیتوانی است. به مناسبت سالگرد ۵۰۰ سالگی درگذشت او، دانشگاه ویتائوتاس مگنوس پس از او نامگذاری شد. برای قدردانی او، مجسمه ها و بناهایی در سرار شهرهای لیتوانی میان سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۹ ساخته شد. باور بر این است که خود ویتائوتاس به زبان لیتوانیایی سخن می گفته است. [ ۲] [ ۳]
عموی ویتائوتاس، آلگیرداس تا زمان مرگش حاکم دوکنشین بزرگ لیتوانی بود. آلگیرداس و پدر ویتائوتاس، کشتوتیس، به صورت دوگانه بر لیتوانی حکومت می کردند، آلگیرداس بر شرق حکومت و کشتوتیس بر غرب حکومت می کردند و کشتوتیس، وظیفه دفاع ضد شوالیه های تتونیک را بر عهده داشت. پسر آلگیرداس، یوگایلا تاج و تخت پدرس را به ارث برد. در سال ۱۳۸۰ میلادی، یوگایلا با شوالیه های توتنیک علیه کشتوتیس قرارداد بست. زمانی که کشتوتیس این را فهمید، ویلنیوس را تصاحب کرد و یوگایلا را زندانی کرد. هرچند یوگایلا فرار کرد و یک ارتش ضد کشتوتیس آماده کرد. هر دو طرف با یکدیگر مقابله کردند ولی هیچ وقت نبرد واقعی صورت نگرفت. کشتوتیس آمادگی خود را برای مذاکره اعلام کرد اما او و ویتائتوس زندانی شدند و به دژ کروا منتقل شدند. یک هفته پس از آن، به دلایل نامشخصی کشتوتیس کشته شد.
در سال ۱۳۸۲ میلادی، ویتائوتاس از دژ فرار کرد و از شوالیه های تتونیک درخواست کمک کرد همزمان که شوالیه ها در حال مذاکره با یوگایلا بودند. یوگایلا و شوالیه ها قرارداد دوبیستا را پذیرفتند، که با توجه به آن، یوگایلا مسیحی شدن را پذیرفت و با شوالیه ها متحد شد و قسمتی از ژمایتیا تا رود دوبیسا را به دست شوالیه ها سپرد. با این حال، این قرارداد با شوالیه ها هرگز تصویب نشد و سال پس از آن در تابستان ۱۳۸۳ میلادی جنگی دوباره بین شوالیه ها و یوگایلا درگرفت. ویتائوتاس به آیین مسیحیت غسل داده شد و در یورش های مختلفی ضد یوگایلا شرکت کرد. در ژانویه ۱۳۸۴ میلادی، ویتائوتاس پذیرفت که بخشی از ژمایتیا تا رود نویژس را به دست شوالیه ها در عوض به رسمیت شناختن او به عنوان دوک بزرگ، سپرد. هرچند، در ژوئیه همان سال، ویتائتوس قرارداد را با شوالیه ها به هم زد و با یوگایلا صلح کرد. به جز تراکای، او تمامی سرزمین های از دست رفته کشتوتیس را پس گرفت و سه دژ مهم تتونیک را آتش زد.
wiki: ویتائوتاس