پادشاه بیریو

پادشاه بیریو ( ۳۰۴ میلادی تا ۳۴۴ میلادی ) ( هانگول:비류왕 ) ( هانجا:比流王 ) یازدهمین فرمانروای باکجه یک امپراتوری از میان سه امپراتوری کره و پسر کوچک ششمین امپراتور باکجه یعنی گاسو و برادر کوچک هفتمین پادشاه یعنی سابان بود نام او برگرفته از نام برادر به وجود آورندهٔ باکجه است که در سال ۱۸ میلادی در میچاهول ساکن شد او به دلیل مرگ زود هنگام بان سئو باعث شد او به قدرت برسد.
او با میچئون پادشاه گوگوریو متحد شد و باکجه و گوگوریو موفق شدند بازماندگان امپراطوری هان را از سرزمین «دبانگ» اخراج کنند. پادشاه بیریو به واسطه خیانت همسرش ملکه هائه سوسول و درباریان و ارباب ویریه گونگ کشته شد و بعد از او ارباب ویریه گونگ با نام «پادشاه گای» تاجگذاری کرد.
او دومین پسر ششمین پادشاه باکجه پادشاه گاسو و برادر کوچکتر هفتمین پادشاه باکجه پادشاه سابان بود. با این حال، از آنجایی که این امر باعث می شود او حداقل تا سن ۱۱۰ سالگی حکومت کند، مورخان مدرن معمولاً تصور می کنند که بیریو در واقع پسر یا نوه برادر کوچکتر سابان بوده است. پس از ترور پادشاه قبلی پادشاه بان سئو در سال هفتم سلطنت خود در سال ۳۰۴ توسط مأموران چینی، بیریو به سلطنت رسید زیرا پسران بان سئو برای حکومت بسیار جوان به نظر می رسیدند. به نظر می رسد که این بخشی از جنگ قدرت بین دو شاخه از خانواده سلطنتی باکجه، نوادگان پنجمین پادشاه باکجه پادشاه چوگو ( جد بیریو ) و پادشاه هشتم پادشاه گوی بوده است.
سامگوک ساگی نوشته است که "شخصیت او سخاوتمند و نیکوکار بود و در کمان نیرومند و ماهر بود. مدتی طولانی در میان مردم ساکن بود و او را بسیار ستوده اند. پس از مرگ بان سئو، تمام او بچه ها کوچکتر از آن بودند که موفق شوند، بنابراین به توصیه وزرا و مردم به سلطنت رسید».
در سال ۳۱۲ او هائه گو را به ریاست ارتش منصوب کرد. در سال ۳۲۷، او شورش برادر ناتنی اش بویو اوبوک را متوقف کرد. در سال ۳۳۷ از طرف شیلا همسایه مأموریتی دریافت کرد.
سامگوک ساگی:
۳۰۸ پس از میلاد، بهار، ماه اول، اولین روز سال. خورشید گرفتگی رخ داد.
۳۱۲ م، بهار، ماه دوم. پادشاه وزیرانی را فرستاد تا گردش کنند و به نارضایتی مردم گوش دهند. بیوه ها و تنها نمی توانستند زندگی خود را تأمین کنند و سه سوک غلات به آنها داده شد. تابستان، ماه چهارم. پادشاه از مقبره شاه جومونگ بازدید کرد. بائه گو وزیر ارتش شد.