آنتی ژن گلبول سفید انسانی ( به انگلیسی: Human leukocyte antigen ) یا پادگن های مجموعه سازگاری بافتی اصلی ( major histocompatibility complex ( MHC ) )
MHC کلاس 1: هترودایمر پروتئینی, در غشای تمام سلول های هسته دار بدن حاضر است ( جز بافت هایی نظیر قرنیه و استخوان ) و آنتی ژن های پپتیدی کوچک ( به طول 8 - 9 اسید آمینه ) با منشاء درون سلولی را عرضه می کند. آنتی ژن های با منشاء درونی شامل پروتیئین های خودی, توموری/ سرطانی و پروتئین های ویروسی ساخته شده در سلول های آلوده با ویروس هستند. این پپتیدهای کوچک محصول دو مرحله برش آنزیمی ابندا در پروتئازوم های سیتوپلاسمی و سپس توسط پپتیداز غشای شبکه اندوپلاسمی هستند که پس از اتصال به MHC کلاس 1 در شبکه اندوپلاسمی روی سطح تمام سلول های بدن عرضه می شوند.
MHC کلاس 2: هترودایمر پروتئینی, تنها بر روی غشا سلول های حرفه ای عرضه کننده آنتی ژن نظیر سلول های B و T, ماکروفاژها و سلول های دندریتیک دیده می شود. پس از تخریب آنتی ژن های خارجی در اندوزوم/ فاگوزوم ها بخش هایی از این آنتی ژن ها به MHC کلاس 2 وصل شده و روی سطح غشا عرضه می کند.
ژن های ( MHC ) انسان روی بازوی کوتاه کروموزوم شش قرار دارد. نیمی از ژن ها از پدر و نیمی دیگر از مادر به ارث می رسند. این ژن ها هم بارز ( co - dominant ) هستند. هر فرد از نظر این آنتی ژن ها نیمی شبیه پدر و نیمی شبیه مادر خود است. هر فرد به احتمال 25 درصد از نظر MHC می تواند دقیقن شبیه به خواهر یا برادر خود باشد.
1. هرچقدر شباهت میان MHC دهنده و گیرنده در اهدای عضو بیشتر باشد, احتمال ایجاد پاسخ نامطلوب ایمنی و رد عضو یا بافت پیوندی توسط سیستم ایمنی گیرنده پیوند کمتر است.
2. از طریق مطالعه این پادگن ها و تطبیق آن با والدین می توان نسب نوزاد و نسبت وی با والدین را بررسی کرد.
در بیش تر موارد، موفقیت آمیز بودن پیوند آلوژنیک تا اندازه ای به میزان تطابق آنتی ژن های HLA عضو یا سلول های بنیادی اهداکننده با آنتی ژن های HLA سلول های دریافت کننده بستگی دارد. هر چه تعداد آنتی ژن های HLA بیش تر همسان باشد، احتمال اینکه بدن بیمار سلول های اهدایی را بپذیرد بیش تر خواهد بود. همچنین اگر سلول های بیمار و اهداکننده به خوبی با یکدیگر مطابقت داشته باشند، احتمال بروز مشکلی موسوم به بیماری پیوند علیه میزبان ( GVHD ) کم تر می شود. با افزایش تعداد خواهر و برادران فرد بیمار، احتمال یافتن اهداکننده مناسب در بین آنان نیز افزایش می یابد. این آنتی ژن ها در بین دوقلوهای یکسان تک تخمی، کاملاً شبیه هم هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفMHC کلاس 1: هترودایمر پروتئینی, در غشای تمام سلول های هسته دار بدن حاضر است ( جز بافت هایی نظیر قرنیه و استخوان ) و آنتی ژن های پپتیدی کوچک ( به طول 8 - 9 اسید آمینه ) با منشاء درون سلولی را عرضه می کند. آنتی ژن های با منشاء درونی شامل پروتیئین های خودی, توموری/ سرطانی و پروتئین های ویروسی ساخته شده در سلول های آلوده با ویروس هستند. این پپتیدهای کوچک محصول دو مرحله برش آنزیمی ابندا در پروتئازوم های سیتوپلاسمی و سپس توسط پپتیداز غشای شبکه اندوپلاسمی هستند که پس از اتصال به MHC کلاس 1 در شبکه اندوپلاسمی روی سطح تمام سلول های بدن عرضه می شوند.
MHC کلاس 2: هترودایمر پروتئینی, تنها بر روی غشا سلول های حرفه ای عرضه کننده آنتی ژن نظیر سلول های B و T, ماکروفاژها و سلول های دندریتیک دیده می شود. پس از تخریب آنتی ژن های خارجی در اندوزوم/ فاگوزوم ها بخش هایی از این آنتی ژن ها به MHC کلاس 2 وصل شده و روی سطح غشا عرضه می کند.
ژن های ( MHC ) انسان روی بازوی کوتاه کروموزوم شش قرار دارد. نیمی از ژن ها از پدر و نیمی دیگر از مادر به ارث می رسند. این ژن ها هم بارز ( co - dominant ) هستند. هر فرد از نظر این آنتی ژن ها نیمی شبیه پدر و نیمی شبیه مادر خود است. هر فرد به احتمال 25 درصد از نظر MHC می تواند دقیقن شبیه به خواهر یا برادر خود باشد.
1. هرچقدر شباهت میان MHC دهنده و گیرنده در اهدای عضو بیشتر باشد, احتمال ایجاد پاسخ نامطلوب ایمنی و رد عضو یا بافت پیوندی توسط سیستم ایمنی گیرنده پیوند کمتر است.
2. از طریق مطالعه این پادگن ها و تطبیق آن با والدین می توان نسب نوزاد و نسبت وی با والدین را بررسی کرد.
در بیش تر موارد، موفقیت آمیز بودن پیوند آلوژنیک تا اندازه ای به میزان تطابق آنتی ژن های HLA عضو یا سلول های بنیادی اهداکننده با آنتی ژن های HLA سلول های دریافت کننده بستگی دارد. هر چه تعداد آنتی ژن های HLA بیش تر همسان باشد، احتمال اینکه بدن بیمار سلول های اهدایی را بپذیرد بیش تر خواهد بود. همچنین اگر سلول های بیمار و اهداکننده به خوبی با یکدیگر مطابقت داشته باشند، احتمال بروز مشکلی موسوم به بیماری پیوند علیه میزبان ( GVHD ) کم تر می شود. با افزایش تعداد خواهر و برادران فرد بیمار، احتمال یافتن اهداکننده مناسب در بین آنان نیز افزایش می یابد. این آنتی ژن ها در بین دوقلوهای یکسان تک تخمی، کاملاً شبیه هم هستند.
wiki: پادگن گلبول سفید انسانی