پالیاچی ( به ایتالیایی: Pagliacci؛ به معنی «دلقک ها» ) یک اپرای ایتالیایی است که در یک پیش گفتار و با دو عمل با موسیقی و لیبرتویی از روجرو لئونکاوالو اجرا می شود. این تنها اپرای این آهنگساز است که هنوز هم به طور گسترده اجرا می شود. شرکت های اپرایی غالباً پالیاچی را با کاوالریا روستیکانا توسط پیترو ماسکانی به روی صحنه برده اند.
پالیاچی برای نخستین بار در تئاتر دل ورمه در میلان در ۲۱ مه ۱۸۹۲ به سرپرستی آرتورو توسکانینی، با حضور آدلینا استیل در نقش ندا، فیورلو ژیرو در نقش کانیو، ویکتور مورل در نقش تونیو و ماریو آنکونا در نقش سیلویو به نمایش درآمد. نلی ملبا بلافاصله پس از اکران ایتالیایی در سال ۱۸۹۳ در لندن نقش ندا را بازی کرد و در ۱۵ ژوئن ۱۸۹۳ نیز با بازی آگوستینو مونتگریفو در نقش کانیو در نیویورک ارائه شد.
در حدود سال ۱۸۹۰، هنگامی که نمایش کاوالریا روستیکانا پیترو ماسکانی برای اولین بار به نمایش درآمد، لئونکاوالو آهنگساز کمترشناخته شده ای بود. او پس از دیدن موفقیت ماسکانی، تصمیم گرفت که در پاسخ اپرا بنویسد: یک عمل ساخته شده در سبک وریسمو.
لئونکاوالو نوشت که داستان پالیاچی را بر اساس یک حادثه از کودکی خود بنا نهاد: قتلی در سال ۱۸۶۵، قربانی آن خدمتکار خانواده لئونکاوالو به نام گائتانو اسکاولو بود. قاتل گائتانو دالساندرو با همدستی برادرش لوئیجی بود. این حادثه ناشی از مجموعه ای از عقده های عاشقانه شامل اسکاورلو، لوئیجی دالساندرو و یک دختر روستایی بود که هر دو مرد شیفته او بودند. پدر لئونکاوالو، قاضی و رئیس دادگاه تحقیقات جنایی بود.
نویسنده فرانسوی، کاتول مندس، با اطلاع از طرح لیبرتو لئونکاوالو در ترجمه فرانسوی آن در سال ۱۸۹۴، فکر کرد که این نمایشنامه با بازی درون نمایشنامه و دلقک قاتل همسرش شبیه نمایشنامه همسر تابارین در سال ۱۸۸۷ است. مندس از لئونکاوالو به جرم سرقت ادبی شکایت کرد. آهنگساز نسبت به بازی مندس اظهار بی اطلاعی کرد. بعداً برخلاف اتهاماتی وارد شد که نمایش مندس شبیه بازی یک درام جدید ( ۱۸۶۷ ) دون مانوئل دامایو وی بائوس است. مندس دادخواست خود را رد کرد. با این حال، محقق ماتئو سانسون گفته است که، چون لئونکاوالو دانشجوی برجسته فرهنگ فرانسه بود و از ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۸ در پاریس زندگی می کرد، فرصت کافی برای مواجهه با آثار هنری و موسیقی جدید فرانسه را داشت. این شامل بازی مندس، نسخه دیگری از همسر تابارین ساخته پاول فریر، و تابارین، اپرایی ساخته امیل پسارد که براساس بازی فری ساخته شده بود. سانسون در مورد بسیاری از موارد تشابه بین نسخه های مندس، فریر و پسارد از داستان تابارین و پالیاچی توضیحاتی داده است و خاطرنشان کرد که لئونکاوالو عمداً هر نوع ارتباط بین اپرای خود و این آثار قبلی فرانسه را به حداقل می رساند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپالیاچی برای نخستین بار در تئاتر دل ورمه در میلان در ۲۱ مه ۱۸۹۲ به سرپرستی آرتورو توسکانینی، با حضور آدلینا استیل در نقش ندا، فیورلو ژیرو در نقش کانیو، ویکتور مورل در نقش تونیو و ماریو آنکونا در نقش سیلویو به نمایش درآمد. نلی ملبا بلافاصله پس از اکران ایتالیایی در سال ۱۸۹۳ در لندن نقش ندا را بازی کرد و در ۱۵ ژوئن ۱۸۹۳ نیز با بازی آگوستینو مونتگریفو در نقش کانیو در نیویورک ارائه شد.
در حدود سال ۱۸۹۰، هنگامی که نمایش کاوالریا روستیکانا پیترو ماسکانی برای اولین بار به نمایش درآمد، لئونکاوالو آهنگساز کمترشناخته شده ای بود. او پس از دیدن موفقیت ماسکانی، تصمیم گرفت که در پاسخ اپرا بنویسد: یک عمل ساخته شده در سبک وریسمو.
لئونکاوالو نوشت که داستان پالیاچی را بر اساس یک حادثه از کودکی خود بنا نهاد: قتلی در سال ۱۸۶۵، قربانی آن خدمتکار خانواده لئونکاوالو به نام گائتانو اسکاولو بود. قاتل گائتانو دالساندرو با همدستی برادرش لوئیجی بود. این حادثه ناشی از مجموعه ای از عقده های عاشقانه شامل اسکاورلو، لوئیجی دالساندرو و یک دختر روستایی بود که هر دو مرد شیفته او بودند. پدر لئونکاوالو، قاضی و رئیس دادگاه تحقیقات جنایی بود.
نویسنده فرانسوی، کاتول مندس، با اطلاع از طرح لیبرتو لئونکاوالو در ترجمه فرانسوی آن در سال ۱۸۹۴، فکر کرد که این نمایشنامه با بازی درون نمایشنامه و دلقک قاتل همسرش شبیه نمایشنامه همسر تابارین در سال ۱۸۸۷ است. مندس از لئونکاوالو به جرم سرقت ادبی شکایت کرد. آهنگساز نسبت به بازی مندس اظهار بی اطلاعی کرد. بعداً برخلاف اتهاماتی وارد شد که نمایش مندس شبیه بازی یک درام جدید ( ۱۸۶۷ ) دون مانوئل دامایو وی بائوس است. مندس دادخواست خود را رد کرد. با این حال، محقق ماتئو سانسون گفته است که، چون لئونکاوالو دانشجوی برجسته فرهنگ فرانسه بود و از ۱۸۸۲ تا ۱۸۸۸ در پاریس زندگی می کرد، فرصت کافی برای مواجهه با آثار هنری و موسیقی جدید فرانسه را داشت. این شامل بازی مندس، نسخه دیگری از همسر تابارین ساخته پاول فریر، و تابارین، اپرایی ساخته امیل پسارد که براساس بازی فری ساخته شده بود. سانسون در مورد بسیاری از موارد تشابه بین نسخه های مندس، فریر و پسارد از داستان تابارین و پالیاچی توضیحاتی داده است و خاطرنشان کرد که لئونکاوالو عمداً هر نوع ارتباط بین اپرای خود و این آثار قبلی فرانسه را به حداقل می رساند.
wiki: پالیاچی