پانتن

لغت نامه دهخدا

پانتن. [ ت َ ] ( اِخ ) کرسی سِن. از ناحیه سن دنی دارای 39190 تن سکنه و راه آهن شرقی فرانسه از آن گذرد.

پانتن. [ ت ِ] ( اِخ ) ( قدیس... ) یکی از پیشوایان دین مسیح. مولد در حدود سال 240 م. و وفات در حوالی سنه 306 به اسکندریه. وی نخست طریقه حکمای رواقی داشت. و سپس قبول دین ترسائی کرد. و دمتریوس پادشاه اسکندریه او را به ریاست مدرسه ای که برای تعلیم اصول مسیحیت بنیاد کرده بود برگماشت. از جمله شاگردان پانتن در این مدرسه کلمان اسکندرانی است که جانشین وی شد. پانتن مدتی از طرف دمتریوس به محلی فرستاده شد که اوزب آنرا هندوستان می نامید و ظاهراً آن محل ، حبشه بوده است. و او در آنجا شروع به نشر تعالیم مسیح کرد و نسخ__ه ای از انجیل به زبان یهود یا آرامی یافت که اصلاً متعل-ق به سن ماتیو بود و او راست تفسیری بر انجیل که قطعاتی از آن باقی مانده است. ذکران وی به هفتم یولیه است.

دانشنامه عمومی

شهر پانتِن ( به فرانسوی: Pantine ) ( اسم قبلی الگو:Pantin ) در حومۀ شمال شرقی پاریس، در شهرستان سن - سن - دنی در ناحیه ایل - دو - فرانس با جمعیت 59٬846 نفر[ ۱] در کشور فرانسه واقع شده است
اسم قبلی این شهر فاقد حرف «e» در آخر آن بود اما در 3 ژانویی 2023 شهردار سوسیالیست، برتراند کرن، یک «e» اضافی برای «پرسش» و «چالش» در مورد نابرابری های جنسیتی به نام شهر اضافه کرد.
عکس پانتنعکس پانتنعکس پانتن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس