پاکیزه خوی


معنی انگلیسی:
chaste

لغت نامه دهخدا

پاکیزه خوی. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) مهذّب :
بدو گفتم ای یار پاکیزه خوی
چه درماندگی پیشت آمد بگوی.
سعدی.
شنید این سخن مرد پاکیزه خوی.
سعدی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه خویی پاکیزه دارد پاکیزه خلق .
مهذب

پیشنهاد کاربران

بپرس