پرتره آدل بلوخ باوئر اول. پرتره آدل بلوخ - باوئر اول ( آلمانی: Portrait of Adele Bloch - Bauer I ) که با نام بانوی طلایی یا زن طلایی[ یادداشت ۱] [ ۱] هم شناخته می شود، یک نقاشی از گوستاو کلیمت[ و ۱] نقاشِ نماد گرای[ و ۲] اتریشی است که بین سال های ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۷ میلادی تکمیل شده است. این اثر؛ اولین پرتره از دو نقاشیِ هَمسان هنرمند با یک مدل است که به عنوان یک طرحِ پایانی و کامل شناخته می شود. [ ۲] این نقاشی توسط نازی ها و در قالب پروژه غارتگری نازی ها، در سال ۱۹۴۱ به سرقت رفت و در گالری کاخ بلودر به معرض تماشا گذاشته شد. در سال ۲۰۰۶ و پس از ۸ سال پیگیری های یکی از وراث خانواده، این نقاشی به خانواده بازگشت اما در همان سال و با مبلغ ۱۳۵ میلیون دلار به فروش رفت. قیمت پرداختی برای این اثر هنری در آن زمان یک رکورد محسوب می گردید.
آدل بلوخ باوئر[ و ۳] عضو ثروتمند انجمن جامعهٔ وینی و حامی و دوستِ نزدیک گوستاو کلیمت بود. [ ۳]
آدل بلوخ - باوئر ( ۱۸۸۱–۱۹۲۵ ) دختر موریس باوئر، مدیر کل بانک «وینر بانک ورین» بود، آدل در سال ۱۸۹۹ و در سن ۱۸ سالگی ازدواج کرده بود. خانوادهٔ آن ها و به خصوص آدل و خواهرش از لحاظ فرهنگی دارای افکار بورژوازی زنانه یهودیان وین بودند. شوهر او فردیناند از طریق پدرش مالک کارخانهٔ قند و شکر گردیده و در این مسیر موفقیت بسیاری به دست آورده بود.
در سالن و انجمن خانوادگی آن ها هنرمندان، نویسندگان و سیاستمداران سوسیالیست مانند کارل رنر، اولین صدراعظم جمهوری رفت وآمد داشتند و ملاقات هایی را ترتیب می دادند. ماریا آلتمن ( ۱۹۱۶–۲۰۱۱ ) خواهرزادهٔ آدل دربارهٔ چیزهایی که از او به یاد دارد می گوید؛ آدل توصیف واقعی درد و رنج بود. همیشه سردرد داشت، [ ۴] مثل یک دودکش سیگار می کشید و هیچ وقت این عادتش را ترک نکرد، ظرافت و در عین حال تاریکی وحشتناکی در چهرهٔ او مشهود بود در عین حال بسیار از خودراضی می نمود.
دوستی کلیمت با آدل باعث شد تا آدل برای چندین پرتره مدل نقاش شود که از مشهورترین آن ها می توان به تابلوهای دیگر نقاش به غیر از تابلوهای دوگانهٔ آدل بلوخ باوئر اول و دوم معروف به یودیت اول که بیشتر با نام جودیت و سر هولوفرنس مشهور است اشاره داشت. طرح کلی کلیمت برای نقاشی جودیت اول با محوریت آدل با بدنی نیمه برهنه در توصیف جودیت کتاب مقدس می باشد که در سال ۱۹۰۱ طرح گردید. در سال ۱۹۰۹ کلیمت نقاشی دیگری با همان محوریت جودیت طرح کرد که به نقاشی جودیت دوم شهره گشت[ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآدل بلوخ باوئر[ و ۳] عضو ثروتمند انجمن جامعهٔ وینی و حامی و دوستِ نزدیک گوستاو کلیمت بود. [ ۳]
آدل بلوخ - باوئر ( ۱۸۸۱–۱۹۲۵ ) دختر موریس باوئر، مدیر کل بانک «وینر بانک ورین» بود، آدل در سال ۱۸۹۹ و در سن ۱۸ سالگی ازدواج کرده بود. خانوادهٔ آن ها و به خصوص آدل و خواهرش از لحاظ فرهنگی دارای افکار بورژوازی زنانه یهودیان وین بودند. شوهر او فردیناند از طریق پدرش مالک کارخانهٔ قند و شکر گردیده و در این مسیر موفقیت بسیاری به دست آورده بود.
در سالن و انجمن خانوادگی آن ها هنرمندان، نویسندگان و سیاستمداران سوسیالیست مانند کارل رنر، اولین صدراعظم جمهوری رفت وآمد داشتند و ملاقات هایی را ترتیب می دادند. ماریا آلتمن ( ۱۹۱۶–۲۰۱۱ ) خواهرزادهٔ آدل دربارهٔ چیزهایی که از او به یاد دارد می گوید؛ آدل توصیف واقعی درد و رنج بود. همیشه سردرد داشت، [ ۴] مثل یک دودکش سیگار می کشید و هیچ وقت این عادتش را ترک نکرد، ظرافت و در عین حال تاریکی وحشتناکی در چهرهٔ او مشهود بود در عین حال بسیار از خودراضی می نمود.
دوستی کلیمت با آدل باعث شد تا آدل برای چندین پرتره مدل نقاش شود که از مشهورترین آن ها می توان به تابلوهای دیگر نقاش به غیر از تابلوهای دوگانهٔ آدل بلوخ باوئر اول و دوم معروف به یودیت اول که بیشتر با نام جودیت و سر هولوفرنس مشهور است اشاره داشت. طرح کلی کلیمت برای نقاشی جودیت اول با محوریت آدل با بدنی نیمه برهنه در توصیف جودیت کتاب مقدس می باشد که در سال ۱۹۰۱ طرح گردید. در سال ۱۹۰۹ کلیمت نقاشی دیگری با همان محوریت جودیت طرح کرد که به نقاشی جودیت دوم شهره گشت[ ۵]
wiki: پرتره آدل بلوخ باوئر اول