پریشیدگی

لغت نامه دهخدا

پریشیدگی. [ پ َ د / دِ ] ( حامص ) حالت پریشیده. پریشان شدگی.

فرهنگ معین

(پَ دِ ) (حامص . ) پریشان شدگی .

فرهنگ عمید

۱. حالت پریشانی، آشفتگی.
۲. شوریدگی.

فرهنگستان زبان و ادب

{perturbation} [علوم جَوّ] هرنوع انحراف در حالت پایای مفروض یک سامانه

دانشنامه عمومی

پریشیدگی (اخترشناسی). پریشیدگی، اغتشاش یا اختلال در اخترشناسی ( به انگلیسی: Perturbation ( astronomy ) ) ، جابه جایی های پیچیده در حرکت های یک جرم بزرگ آسمانی در رابطه با دیگر نیروها، غیر از جاذبهٔ گرانشی یک جسم بسیار پُرجرم دیگر است. [ ۱] نیروهای دیگر می توانند شامل یک جرم سوم ( چهارم، پنجم، و غیره ) ، مقاومت، به عنوان از جو، و جاذبهٔ خارج از مرکز یک نهاد ناکروی یا به کلی غیر هندسی بودن شکل جسم باشند. [ ۲]
عکس پریشیدگی (اخترشناسی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس