پریمیدون ( به انگلیسی: Primidone )
با پیرامیدون اشتباه نشود.
رده درمانی: داروهای درمان تشنج
اشکال دارویی: قرص
پریمیدون در درمان حملات تشنجی تونیک – کلونیک عمومی ( صرع بزرگ ) ، میوکلونیک، حملات تشنج پارشیال پیچیده و ساده و ترمور اسانشیل بکار می رود. اصولاً پریمیدون در درمان بیماریهای روانی مصرف نمی شود.
مکانیسم اثر این دارو دقیقاً نامشخص است. اگرچه پریمیدون در بدن به فنوباربیتال تبدیل می شود، اما مکانیسم اثر پریمیدون احتمالاً شبیه فنی توئین است. احتمالاً بر کانالهای سدیمی مؤثر است.
خواب آلودگی، عدم تعادل، تهوع، نیستاگموس، اختلالات بینایی و بثورات جلدی، بخصوص در شروع درمان بروز می کند و معمولاً با ادامه درمان برگشت پذیر هستند. سایر عوارض دارو شامل افسردگی، تحرک پذیری، بیقراری و اغتشاش شعور در سالمندان، هیجانات و فعالیت زیاد و غیر عادی در کودکان و آنمی مگالوبلاستیک هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا پیرامیدون اشتباه نشود.
رده درمانی: داروهای درمان تشنج
اشکال دارویی: قرص
پریمیدون در درمان حملات تشنجی تونیک – کلونیک عمومی ( صرع بزرگ ) ، میوکلونیک، حملات تشنج پارشیال پیچیده و ساده و ترمور اسانشیل بکار می رود. اصولاً پریمیدون در درمان بیماریهای روانی مصرف نمی شود.
مکانیسم اثر این دارو دقیقاً نامشخص است. اگرچه پریمیدون در بدن به فنوباربیتال تبدیل می شود، اما مکانیسم اثر پریمیدون احتمالاً شبیه فنی توئین است. احتمالاً بر کانالهای سدیمی مؤثر است.
خواب آلودگی، عدم تعادل، تهوع، نیستاگموس، اختلالات بینایی و بثورات جلدی، بخصوص در شروع درمان بروز می کند و معمولاً با ادامه درمان برگشت پذیر هستند. سایر عوارض دارو شامل افسردگی، تحرک پذیری، بیقراری و اغتشاش شعور در سالمندان، هیجانات و فعالیت زیاد و غیر عادی در کودکان و آنمی مگالوبلاستیک هستند.
wiki: پریمیدون