پسرِ انسان ( به فرانسوی: Le Fils de l'homme ) یکی از شناخته شده ترین آثار نقاش فراواقع گرا ( سورئالیست ) بلژیکی، رنه ماگریت ( ۱۸۹۸ - ۱۹۶۷ میلادی ) است. [ ۱]
این نقاشی مردی با کتی خاکستری رنگ و کلاهی لبه دار بر سر را نشان می دهد در حالی که چهره اش به طور کامل با سیبی سبز رنگ پوشیده شده است.
ماگریت این اثر را در سال ۱۹۶۴ میلادی و پس از درخواست های بسیار از ماگریت برای کشیدن یک پرتره از خود، خلق کرد. پنهان شدن غیرمنتظره چهره پشت سیبی سبزرنگ از عدم توجه نقاش به هویت و شهرتی که از این هویت منتج می شود، اشاره دارد.
ماگریت همیشه در کارهایش باورها، حس کنجکاوی و فرضیات از پیش تعیین شده آدمی را به چالش کشیده است و سعی می کند تا به مخاطب نشان دهد چقدر ساده لوحانه و با اطمینان از حقایقی حرف می زند که از محدوده شناختش خارج است.
ماگریت، خود در مورد این اثر گفته است:[ ۲]
هرچیز که ما می بینیم خود چیز دیگری را پنهان می کند. ما همیشه می خواهیم چیزی که پنهان است را با چیزی که می بینیم، ببینیم اما این امکان پذیر نیست. انسان ها اسرارشان را خیلی خوب پنهان می کنند.
در پسر انسان شاهد مردی هستیم که جلوی منظره ی دریا ایستاده. با وجود هوای ابری، نور خورشید بوسیله ی سایه های سمت چپ مرد، قابل تشخیص است. با بر تن داشتن یک پالتو و کلاه لبه دار – کله لبه داری که به دفعات در آثار او استفاده شده و احتمالا اشاره به دیدگاه او نسبت به حزب کمونیسم دارد – مرد در ظاهری رسمی به چشم می آید. نکته ای وجود دارد در اولین رویارویی با اثر، احتمالا متوجه آن نمی شوید؛ اما با کمی دقیق تر شدن، درخواهید یافت که آرنج راست مرد برعکس است.
البته که آرنج مرد، سوررئال ترین بخش اثر نیست؛ سیب سبزی که چهره ی مرد را پوشانده نقش اصلی را بازی می کند. سیب در مقابل صورت مرد نمایان می شود و تماشاگر برای تصور چهره ی مرد، باید به تعبیر شخصی خود رجوع کند. گفته می شود نام اثر، اشاره ای مستقیم به مسیحیت است و سیب سبز، نمادی از تسلیم آدمی در برابر وسوسه هاست. در اساطیر مسیحی، سیب نشانی از دانش و همچنین سقوط آدمی ست که به داستان وسوسه ی حوا برای خوردن سیب در عدن اشاره دارد. منبع این تحلیل که بخشی از آن را خواندید، مجله ایران و جهان است که در مقاله ای با عنوان «تحلیل نقاشی پسر انسان مشهورترین اثر سورئال رنه ماگریت» به آن پرداخته است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نقاشی مردی با کتی خاکستری رنگ و کلاهی لبه دار بر سر را نشان می دهد در حالی که چهره اش به طور کامل با سیبی سبز رنگ پوشیده شده است.
ماگریت این اثر را در سال ۱۹۶۴ میلادی و پس از درخواست های بسیار از ماگریت برای کشیدن یک پرتره از خود، خلق کرد. پنهان شدن غیرمنتظره چهره پشت سیبی سبزرنگ از عدم توجه نقاش به هویت و شهرتی که از این هویت منتج می شود، اشاره دارد.
ماگریت همیشه در کارهایش باورها، حس کنجکاوی و فرضیات از پیش تعیین شده آدمی را به چالش کشیده است و سعی می کند تا به مخاطب نشان دهد چقدر ساده لوحانه و با اطمینان از حقایقی حرف می زند که از محدوده شناختش خارج است.
ماگریت، خود در مورد این اثر گفته است:[ ۲]
هرچیز که ما می بینیم خود چیز دیگری را پنهان می کند. ما همیشه می خواهیم چیزی که پنهان است را با چیزی که می بینیم، ببینیم اما این امکان پذیر نیست. انسان ها اسرارشان را خیلی خوب پنهان می کنند.
در پسر انسان شاهد مردی هستیم که جلوی منظره ی دریا ایستاده. با وجود هوای ابری، نور خورشید بوسیله ی سایه های سمت چپ مرد، قابل تشخیص است. با بر تن داشتن یک پالتو و کلاه لبه دار – کله لبه داری که به دفعات در آثار او استفاده شده و احتمالا اشاره به دیدگاه او نسبت به حزب کمونیسم دارد – مرد در ظاهری رسمی به چشم می آید. نکته ای وجود دارد در اولین رویارویی با اثر، احتمالا متوجه آن نمی شوید؛ اما با کمی دقیق تر شدن، درخواهید یافت که آرنج راست مرد برعکس است.
البته که آرنج مرد، سوررئال ترین بخش اثر نیست؛ سیب سبزی که چهره ی مرد را پوشانده نقش اصلی را بازی می کند. سیب در مقابل صورت مرد نمایان می شود و تماشاگر برای تصور چهره ی مرد، باید به تعبیر شخصی خود رجوع کند. گفته می شود نام اثر، اشاره ای مستقیم به مسیحیت است و سیب سبز، نمادی از تسلیم آدمی در برابر وسوسه هاست. در اساطیر مسیحی، سیب نشانی از دانش و همچنین سقوط آدمی ست که به داستان وسوسه ی حوا برای خوردن سیب در عدن اشاره دارد. منبع این تحلیل که بخشی از آن را خواندید، مجله ایران و جهان است که در مقاله ای با عنوان «تحلیل نقاشی پسر انسان مشهورترین اثر سورئال رنه ماگریت» به آن پرداخته است.
wiki: پسر انسان