پناهندگان فلسطینی

پناهندگان فلسطینی ( عربی: لاجئون فلسطینیون ) پناهندگان فلسطینی، فلسطینی هایی هستند که در طول سال های ۱۹۴۷، ۱۹۴۸ و ۱۹۴۹ و بعد از آن در جریان جنگ اعراب و اسرائیل در سال های ۱۹۴۹/۱۹۴۸، و همچنین جنگ ها و اشغالگری های بعد از آن از فلسطین به دلیل عملیات تروریستی شبه نظامیان اسرائیلی هجرت کرده یا آن ها را مجبور به آن کرده اند. آن ها عمدتاً فلسطینی هستند و اکثر آن ها بزبان عربی صحبت می کنند و در مناطق و کشورهای زیر هستند:
• نوار غزه
• کرانه غربی
• اردن، پناهندگان فلسطینی در اردن
• سوریه، پناهندگان فلسطینی در سوریه
• لبنان، پناهندگان فلسطینی در لبنان
• اسرائیل –آوارگان داخلی
• مصر
• عراق، پناهندگان فلسطینی در عراق[ ۱]
دو موج عمده پناهندگی فلسطینی ها ایجاد شد، اولین بار در فاجعه سال ۱۹۴۸ ( ایجاد کشور اسرائیل ) و دومین آن پس از جنگ ۱۹۶۷. سازمان ملل متحد، آژانس امدادرسانی و کار پناهندگان ( UNRWA ) را برای کمک به پناهندگان فاجعه سال ۱۹۴۸ تأسیس کرد که به همین عنوان شناخته می شود. پناهندگان کسانی بودند که در ماه ژوئن ۱۹۴۶ و مه ۱۹۴۸ در فلسطین زندگی می کردند و در نتیجه جنگ ۱۹۴۸ خانه و زندگی خود را از دست دادند. اطلاق پناهندگان فلسطینی براساس تعریف سازمان ملل متحد شامل فرزندان کسانی است که بدون توجه به جایی که آن ها زندگی می کنند به آن ها گفته می شود. بر اساس تعریف UNRWA، تعداد پناهندگان فلسطینی از ۷۱۱٬۰۰۰ در سال ۱۹۵۰ به ۴٫۷ میلیون نفر در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است. فلسطینی ها در سراسر نقاط مختلف جهان توزیع می شوند ولی دارای تابعیت نیستند، از جمله ۵۰٬۰۰۰ نفر در مصر و ۱۲٬۰۰۰ نفر در عراق و حدود ۳۰۰٬۰۰۰ نفر یا بیشتر که در اردوگاه های لبنان هستند. بین سال های ۱۹۹۶ تا پایان سال ۲۰۱۴، UNRWA مسئولیت بیش از ۵ میلیون پناهنده فلسطینی را برعهده داشت، در حالیکه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد مسئولیت حدود ۱۳ میلیون پناهنده را داشتند که از شصت سال پیش، فلسطینیان بیشترین سهم پناهجویان دراز مدت را با ۳ میلیون پناهنده دارا بودند و بعضاً از کشورهایی که به آن ها پناه داده بودند ملیت آن کشورها را نیز گرفته بودند. [ ۲]
دولت اسرائیل تعداد پناهجویانی که در ۱۹۴۸–۴۹ آواره شدند را به میزان کم یعنی ۵۲۰ هزار نفر عنوان می کند در حالی که برآورد طرف فلسطینی به ۸۵۰ هزار نفر اشاره دارد. [ ۳]