پنطیکاستیسم

پنطیکاستیسم جنبشی نوگرایانه[ ۱] درون مسیحیت اوانجلیکی است که تأکید خاصی بر تجربهٔ شخصی مستقیم خدا از طریق غسل تعمید روح القدس، چنان که در گزارش انجیل از روز پنطیکاست بیان شده است، دارد. پنطیکاستیسم مشابه جنبش کاریزماتیک است اما زودتر شکل یافته و از کلیسای اصلی جدا است ( در حالی که مسیحی های کاریزماتیک، حداقل در روزهای اول جنبش شان، اعضای کلیساهای اصلی خود باقی می ماندند ) .
رستگاری در مسیحیت پنطیکاستی بیشتر آرمینیوسی است تا کالوینیسم[ ۲] و امنیت مؤمن در دکترین پنطیکاستی، در تداوم ایمان و توبه قرار دارد. [ ۳] در اعتقاد پنتیکوستال، بهشت و دوزخ هردو وجود دارند درحالیکه بهشت هدیه خدا به مؤمن برای نجات و دوزخ برای کسانی است که آن را رد کرده اند. [ ۴]