در ورزش های موتوری، پیت استاپ به توقف خودرو یا موتورسیکلت در مسیر پیت در زمان تمرین، زمان گیری یا مسابقه جهت انجام سرویس هایی مانند تعویض تایرها، پاک سازی ورودی های هوا یا طلق جلوی کلاه ایمنی راننده، سوخت گیری ( در بعضی ورزش های موتوری ) و تنظیم یا تعمیر قطعات آیرودینامیکی بدنه گفته می شود. [ ۱] [ ۲]
مسابقات اتومبیل رانی در اوایل سدهٔ ۱۹۰۰ میلادی در جاده های بین شهری برگزار می شدند. در آن زمان مکانیک ها در طول مسابقه همراه راننده بودند و در صورت نیاز، تعمیرات را در کنار جاده انجام می دادند. اما پس از آن و با ورود مسابقات به پیست های اتومبیل رانی، پیت استاپ دچار تحول شد. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ و پیش از جنگ جهانی دوم، پشتیبانی مالی هیتلر از تیم های اتومبیل رانی آلمانی منجر به پیشرفت چشم گیر فناوری های مرتبط با پیت استاپ شد. [ ۳] طبق آنچه رابرت دالی، خبرنگار نیویورک تایمز در کتاب خودروها در سرعت نوشته است، یک پیت استاپ انجام شده بر روی خودروی مانفرد فون براشیچ در سال ۱۹۳۷ در پیست دونینگتون پارک ۳۳ ثانیه طول کشید. در این پیت استاپ «سوخت تحت فشار و با سرعت پنج گالون بر ثانیه به مخزن تزریق شد، تایرهای عقب جدا شدند و با تایرهای جدید جایگزین شدند، یک بطری آب و عینک تمیز به فون براشیچ داده شد و او دوباره حرکت کرد. »[ ۴]
سوخت گیری در زمان پیت استاپ، در دوران مدرن مسابقات فرمول یک ( پس از نخستین مسابقه جایزه بزرگ در سال ۱۹۵۰ ) ، تا پیش از سال ۱۹۸۲ انجام نمی شد. در آن سال خودروهای فرمول یک برای نخستین بار در میانهٔ مسابقه برای سوخت گیری و انجام سرویس ها وارد پیت استاپ شدند. با این حال، در سال ۱۹۸۴ سوخت گیری در میانهٔ مسابقه به طور کلی ممنوع شد و این ممنوعیت باعث شد تا زمان انجام پیت استاپ به طور چشم گیری کاهش یابد. تیم بنتون در جایزه بزرگ بلژیک در فصل ۱۹۹۳ با ثبت زمان ۳٫۲ ثانیه، سریع ترین پیت استاپ در آن زمان را ثبت کرد. از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ اجازهٔ سوخت گیری در پیت استاپ دوباره به خودروها داده شد و زمان انجام پیت استاپ به حدود ۸ تا ۱۲ ثانیه افزایش یافت. [ ۵] با ممنوعیت دوبارهٔ سوخت گیری در ابتدای فصل ۲۰۱۰، پیت استاپ ها دوباره سرعت گرفتند و زمان آن ها تا سال ۲۰۱۲ به کمتر از سه ثانیه نیز رسید. [ ۳] [ ۶] روند سریع تر شدن پیت استاپ امروزه نیز همچنان ادامه دارد و رکورد کوتاه ترین پیت استاپ فرمول یک، که برابر با ۱٫۸۲ ثانیه است، توسط تیم رد بول در جایزه بزرگ برزیل ۲۰۱۹ به ثبت رسیده است. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمسابقات اتومبیل رانی در اوایل سدهٔ ۱۹۰۰ میلادی در جاده های بین شهری برگزار می شدند. در آن زمان مکانیک ها در طول مسابقه همراه راننده بودند و در صورت نیاز، تعمیرات را در کنار جاده انجام می دادند. اما پس از آن و با ورود مسابقات به پیست های اتومبیل رانی، پیت استاپ دچار تحول شد. در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ و پیش از جنگ جهانی دوم، پشتیبانی مالی هیتلر از تیم های اتومبیل رانی آلمانی منجر به پیشرفت چشم گیر فناوری های مرتبط با پیت استاپ شد. [ ۳] طبق آنچه رابرت دالی، خبرنگار نیویورک تایمز در کتاب خودروها در سرعت نوشته است، یک پیت استاپ انجام شده بر روی خودروی مانفرد فون براشیچ در سال ۱۹۳۷ در پیست دونینگتون پارک ۳۳ ثانیه طول کشید. در این پیت استاپ «سوخت تحت فشار و با سرعت پنج گالون بر ثانیه به مخزن تزریق شد، تایرهای عقب جدا شدند و با تایرهای جدید جایگزین شدند، یک بطری آب و عینک تمیز به فون براشیچ داده شد و او دوباره حرکت کرد. »[ ۴]
سوخت گیری در زمان پیت استاپ، در دوران مدرن مسابقات فرمول یک ( پس از نخستین مسابقه جایزه بزرگ در سال ۱۹۵۰ ) ، تا پیش از سال ۱۹۸۲ انجام نمی شد. در آن سال خودروهای فرمول یک برای نخستین بار در میانهٔ مسابقه برای سوخت گیری و انجام سرویس ها وارد پیت استاپ شدند. با این حال، در سال ۱۹۸۴ سوخت گیری در میانهٔ مسابقه به طور کلی ممنوع شد و این ممنوعیت باعث شد تا زمان انجام پیت استاپ به طور چشم گیری کاهش یابد. تیم بنتون در جایزه بزرگ بلژیک در فصل ۱۹۹۳ با ثبت زمان ۳٫۲ ثانیه، سریع ترین پیت استاپ در آن زمان را ثبت کرد. از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۹ اجازهٔ سوخت گیری در پیت استاپ دوباره به خودروها داده شد و زمان انجام پیت استاپ به حدود ۸ تا ۱۲ ثانیه افزایش یافت. [ ۵] با ممنوعیت دوبارهٔ سوخت گیری در ابتدای فصل ۲۰۱۰، پیت استاپ ها دوباره سرعت گرفتند و زمان آن ها تا سال ۲۰۱۲ به کمتر از سه ثانیه نیز رسید. [ ۳] [ ۶] روند سریع تر شدن پیت استاپ امروزه نیز همچنان ادامه دارد و رکورد کوتاه ترین پیت استاپ فرمول یک، که برابر با ۱٫۸۲ ثانیه است، توسط تیم رد بول در جایزه بزرگ برزیل ۲۰۱۹ به ثبت رسیده است. [ ۷]
wiki: پیت استاپ