حسد چه میبری ای کاسه لیس بر بسحاق
برنج زرد و عسل روزی خداداد است.
بسحاق اطعمه.
دل برافروزان از آن نور جلی چند باشی کاسه لیس بوعلی.
بهاءالدین عاملی.
|| مردم دون همت و خوش آمدگوی. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).مردم رذل و متملق را گویند. قدح لیس هم آمده. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) : تغاری بشکند ماستی بریزد
جهان گردد بکام کاسه لیسان.
( از امثال و حکم دهخدا ).
رو به پیش کاسه لیس ای دیگ لیس توش خداوند و ولینعمت نویس.
مولوی.
لاف کیشی کاسه لیسی طبل خواربانگ طبلش رفته اطراف دیار.
مولوی.