کافور اخشیدی

لغت نامه دهخدا

کافور اخشیدی. [ رِ اِ ] ( اِخ ) ابن عبداﷲ اخشیدی امیر مشهور که دوست متنبی بود قبل ازامارت برده بود، و اخشید ملک مصر در سال 312 هَ.ق.او را خرید و آزاد کرد و بهمین مناسبت باخشیدی منسوب گردید. بعلت فطنت و ذکاوت و حسن سیاستی که داشت پیش او ترقی کرد تا جائی که در سال 355 ملک مصر شد و دو سال و چهار ماه به اقتدار تمام فرمانروایی کرد. رنگ بشره اش بسیار سیاه بود. در مکه و مصر و شام بالای منبرها از او یاد میکردند تا اینکه در قاهره وفات یافت. ذهبی درباره او گوید: عقل و شجاعتش مایه اعجاب بود. ( از اعلام زرکلی ). و رجوع به وفیات الاعیان شود.

فرهنگ فارسی

ابن عبدالله اخشیدی امیر مشهور که دوست متنبی بود قبل از امارت برده بود

پیشنهاد کاربران

بپرس