کرگدن سوماترایی

کرگدن سوماترایی ( نام علمی: Dicerorhinus sumatrensis ) که با نام های کرگدن مودار و کرگدن دوشاخ آسیایی از گونه های نادر و همچنین کوچک ترین گونهٔ زنده کرگدن است. [ ۱] [ ۲] در گذشته این گونه پراکندگی وسیعی در چندین کشور آسیایی از جمله چین، بنگلادش، بوتان، برمه، تایلند، مالزی، میانمار و لائوس داشته اما امروزه فقط پنج جمعیت پایدار از این گونه منحصراً در سوماترا و یک جمعیت در بورنئو باقی مانده است. آمار دقیقی از تعداد این جانور در طبیعت وجود ندارد اما پیش بینی می شود که در حال حاضر فقط 75 عدد از این موجود در طبیعت هست.
طول بدن این جانور 250 تا 318 سانتی متر و اندازهٔ دم آن 35 تا 70 سانتی متر است و قد یا ارتفاع این کرگدن بین 100 تا 140 سانتی متر می باشد. وزن این گونه بین 500 تا 1000 کیلوگرم و به طور میانگین در حدود 800 کیلوگرم است. البته یک مورد از این کرگدن با وزن 2000 کیلوگرم نیز ثبت شده است. این کرگدن ها دارای پوششی قرمز - قهوه ای بوده و مانند کرگدن های آفریقایی دارای دو شاخ می باشند که شاخ بزرگ آن ها 15 تا 25 سانتی متر درازا دارد و این شاخ در نوع نر بزرگ تر از نوع ماده می باشد. [ ۳]
زیستگاه این نوع کرگدن جنگل های قدیمی در نزدیکی رودخانه ها و برکه ها است. بدن آن ها نسبت به گونه های دیگر کرگدن از موی بیشتری پوشیده شده است. البتّه هر چه سن آن ها بیشتر شود موهای بدن می ریزد و کمتر می شود. هر پای آن ها سه انگشت دارد. آن ها بیشتر صبح زود و در هنگام بعد از ظهر به چرا می پردازند و به ویژه از برگ گیاهان، شاخه های نازک، میوهٔ درختان و جوانهٔ بامبو تغذیه می کنند. مانند سایر گونه های کرگدن آن ها نیز دارای حس شنوایی و بویایی بسیار قوی هستند ولی دارای چشم های ضعیفی می باشند.
کرگدن سوماترایی معمولاً تنها زندگی می کند و تنها برای جفتگیری با کرگدن های دیگر تماس برقرار می کند. کرگدن ماده پس از هفت تا هشت ماه بارداری یک فرزند به دنیا می آورد که تا 18 ماه همراه با مادر خود زندگی می کند. کرگدن های سوماترایی جوان بدنی پرمو دارند.
این گونهٔ کرگدن به شدت در معرض انقراض قرار دارد. در 27 مهٔ 2019 مقامات حیات وحش در مالزی اعلام کردند که آخرین کرگدن نر سوماترایی در این کشور که حدود 30 سال سن داشته و «تام» نامیده می شده مرده است. [ ۴]