کریتون

لغت نامه دهخدا

کریتون. [ کْری / ک ِ تُن ْ ] ( اِخ ) یکی از توانگران آتن و از جمله شاگردان سقراط بود و چون سقراط را به نوشیدن شوکران محکوم ساختند، وسایل فرار وی را فراهم ساخت ، لکن سقراطبه رعایت و حفظ احترام قوانین به فرار تن درنداد.

پیشنهاد کاربران

بپرس