کریس مارکر

کریس مارکر ( به فرانسوی: Chris Marker — فرانسوی:  ) ( زادهٔ ۲۹ ژوئیه ۱۹۲۱  در نوی - سور - سن  –   درگذشتهٔ ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۲  در پاریس ) کارگردان، عکاس، شاعر و نویسنده فرانسوی بود. [ ۲]
کریس مارکر با نام واقعی کریستیان فرانسوا بوش ویلنوو در ۲۹ ژوئیه ۱۹۲۱ در نوی - سور - سن از حومه های شمال غربی پاریس زاده شد. این کارگردان برجسته حتی با وجود این که در فرانسه متولد شده بود، به طعنه اعلام می کرد که در مغولستان به دنیا آمده است. مارکر در ابتدا رشتهٔ فلسفه را برای ادامه تحصیل انتخاب کرد و از شاگردان ژان پل سارتر بود. [ ۳] مارکر در طول زندگی اش به زندگی منزویانه، اجتناب از مصاحبه و دوری از عکاسان شهرت داشت. [ ۴] او دوست نزدیک بسیاری از کارگردانان معروف مانند آلن رنه، آنیس واردا و آنری کولپی بود. [ ۵]
او یک روز پس از برگزاری مراسم تولد ۹۱ سالگی خود، در روز سه شنبه ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۲ درگذشت. [ ۶]
ژیل ژاکوب؛ دبیر جشنوارهٔ فیلم کن در همان روز در بیانیه ای دربارهٔ درگذشت کریس مارکر، این کارگردان فرانسوی را ذهنی کنجکاو، فیلمسازی خستگی ناپذیر، شاعر عاشق گربه ها، شخصیت مرموز، دارای استعداد بسیار زیاد و استاد همه ما خواند. [ ۵]
نخستین اثر مارکر مستند «المپیک ۵۲» دربارهٔ المپیک هلسینکی سال ۱۹۵۲ میلادی بود. [ ۷] دیگر اثر او که در سال ۱۹۶۱ میلادی ساخته شده است «کوبا، آری!» ( به فرانسوی: Si Cuba ) نام داشت که وقتی از سوی فیدل کاسترو و منتقدان آمریکا مورد حمایت قرار گرفت، توسط دولت آمریکا توقیف شد. فیلم سینمایی «اسکله» ( به فرانسوی: La Jetée ) نیز دیگر اثر مطرح و برجسته ای است که مارکر در سال ۱۹۶۲ میلادی ساخت. فیلم های سینمایی «منظره های سرخ» به کارگردانی مامورو اوشی و «دوازده میمون» به کارگردانی تری گیلیام از آثار برجسته ای هستند که گفته می شود از «اسکلهٔ» الهام گرفته شده اند. [ ۵]
«ای کی» ( به انگلیسی: Twelve Monkey ) اثری دربارهٔ آکیرا کوروساوا و «پوزخند بدون گربه» ( به انگلیسی: Grin Without a Cat ) نیز دیگر آثار مطرح و برجسته ای اند که کریس مارکر ساخت.
این کارگردان برجستهٔ فرانسوی علاوه بر فعالیت در حوزهٔ فیلمسازی، به عنوان روزنامه نگار و منتقد، در مجلهٔ معروف «کایه دو سینما» نیز فعالیت می کرده است. [ ۸]