کشورگشایی

/keSvargoSAyi/

مترادف کشورگشایی: جهانگشایی، کشورگیری

معنی انگلیسی:

conquest

لغت نامه دهخدا

کشورگشایی. [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] ( حامص مرکب ) فتح. کشورگیری. غلبه برمملکت دیگری. ( ناظم الاطباء ) :
سریرش باد در کشورگشایی
وثیقت نامه کشورخدایی.

نظامی.

نخستین در از پادشایی زنم
دم از کار کشورگشایی زنم.

نظامی.

ز شمشیر پولاد چون شیر مست
به کشورگشایی کلیدی به دست.

نظامی.

تسخیر کشور ها کشور ستانی کشور گیری .

توسعۀ قلمرو

تصرف سرزمین دیگر

فتوحت