کلویید

دانشنامه آزاد فارسی

کُلوئید (colloid)
ماده ای مرکب از ذرات بسیار ریز ماده ای، با نام فاز پاشیده، در ماده ای دیگر، با نام فاز پیوسته ، با توزیع یکنواخت و پایدار. اندازۀ ذرات پاشیده یک تا ۱۰۰۰ نانومتر و کوچک تر از ذرات تعلیقی، اما بزرگ تر از مولکول های محلول حقیقی است . کلوئیدهای شامل گاز عبارت اند از افشانه ها که پاشیدگی ذرات مایع یا جامد در گازند، مانند مِه یا دود؛ و کفها که پاشیدگی گازها در مایعات اند. کلوئیدهای شامل مایعات عبارت اند از امولسیونها که در آن ها هر دو فاز پاشیده و پیوسته مایع اند، و سُلها که ذرات جامد پاشیده شده در مایع اند. سُل هایی که در آن ها هر دو فاز در ایجاد شبکۀ مولکولی سه بعدی سهم دارند، به ژله شبیه اند و ژِل نام دارند. نمونه هایی از این نوع سُل عبارت اند از: ژلاتین ، «محلول» نشاسته ، و سیلیکاژل. فولاد نوعی کلوئید جامد است. شیر امولسیون طبیعی چربی مایع در مایعی آبکی است . امولسیون های مصنوعی، مانند بعضی از رنگ ها و لوسیون های آرایشی، دارای عوامل امولسیون سازشیمیایی اند تا حالت کلوئیدی تثبیت، و مانع جداشدن دو فاز ازهم شود. تامس گراهام، شیمی دان انگلیسی، برای اولین بار کلوئیدها را به دقت بررسی کرد و آن ها را موادی تعریف کرد که از غشای نیم تراوانمی گذرند، در حالی که شبه بلورها، محلول نمک معدنی از این غشاها می گذرند.

کلویید (پزشکی). کِلوئید (پزشکی)(keloid)
در پزشکی، رشد بیش از حد بافت فیبروز (لیفی). معمولاً در محل جوشگاه دیده می شود. برداشتن آن با جراحی اغلب ناموفق است، زیرا مجدداً عود می کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس