کلیسای اسکاتلند

دانشنامه آزاد فارسی

کِلیسای اسکاتلند (Church of Scotland)
مذهب رسمی اسکاتلند، تأسیس شده به دست جان ناکس و اندرو ملویل براساس آموزه های کالون. حکومت آن را در ۱۵۶۰ به رسمیت شناخت و کلیسایی با آموزه های پروتستانی بر پایۀ آرای کالوَن و با خط مشی پرسبیتری ایجاد شد. در قرن ۱۷ چند دوره نظام اسقف سالارانه (حکومت اسقفها) را پشت سر گذاشت؛ و طرفداران این شیوه پس از ۱۶۹۰ کلیسای اسقفی اسکاتلند را به وجود آوردند که در عین استقلال با کلیسای انگلستان رابطه دارد. در ۱۸۴۳ شکافی در اندیشه کلیسای اسکاتلند پدید آمد و تقریباً یک سوم روحانیان و پیروان از آن جدا شدند و کلیسای آزاد اسکاتلند را تشکیل دادند. طبق «قانون اتحادِ» ۳ اکتبر ۱۹۲۹، کلیسای اسکاتلند با «کلیسای آزاد متحد اسکاتلند» متحد شد و «کلیسای متحد اسکاتلند» را پدید آورد. نخستین مجمع کلیسای اسکاتلند در ۲۰ دسامبر ۱۵۶۰ تشکیل شد و در آن مجمع «اعتراف نامۀ ایمانی» ناکس به تصویب رسید. در ۱۵۹۲ طرح تضمین آزادی های کلیسای اسکاتلند و حاکمیت پرسبیتری آن به سود حاکمیت اسقفی، با مخالفت قانونی روبه رو شد و این مخالفت تا ۱۶۹۰، در عهد ویلیام سوم، ادامه داشت تا این که طرح منشور کلیسای اسکاتلند (۱۵۹۲) صورت قانونی گرفت. حاکمیت کلیسای اسکاتلند از طریق جلسات کلیسا، پیرـ کشیش ها، شوراهای کلیسایی، مجمع عمومی، و دیوان عالی قضایی اعمال می شود. کشیش بخش و پیرـ کشیشانی حاکم که منتخب عبادت کنندگان اند جلسۀ کلیسا را تشکیل می دهند.

مترادف ها

kirk (اسم)
کلیسا، کلیسای اسکاتلند

پیشنهاد کاربران

بپرس