کلیسای مشرق[ یادداشت ۱] ( به سریانی: ܥܕܬܐ ܕܡܕܢܚܐ Ēdṯāʾ d - Maḏenḥā ) ، ( به لاتین: Ecclesia Syrorum Orientalium ) ، ( به انگلیسی: Church of the East ) ، [ یادداشت ۲] کلیسایی از شاخه مسیحیت شرقی بود که در اواخر قرن یکم میلادی در سرزمین آشور که بعداً در شاهنشاهی اشکانی ساتراپی آشورستان نام گرفت، تأسیس شده بود. بقایای این کلیسا امروزه در عراق قرار دارد. کلیسای مشرق از مسیحیت نستوری سرچشمه گرفت و سنت های متمایزی از الهیات مسیحی را گسترش داد و نقش مهمی در تاریخ مسیحیت در آسیا ایفا کرد. همچنین باعث انشقاق ۱۵۵۲ شد که در اوایل دوران مدرن منجر به یک سری تقسیم بندی های درونی میان مسیحیان آشوری گردید و در نهایت منجر به ایجاد کلیسای کاتولیک کلدانی و کلیسای آشوری مشرق شد. [ ۱] کلیسای باستانی شرق که در سال ۱۹۶۸ توسط مار توما دارمو ایجاد گردید ریشه های خود را به کلیسای مشرق می رساند. کلیسای مشرق توسط پاتریارک شرق یا کاتولیکوس شرق رهبری می شد.
کلیسای مشرق با نستوریانیسم پیوند خورده است، بینشی که بر افتراق بین طبیعت انسانی و الهی عیسی مسیح تأکید دارد. [ ۲]
دیدگاه نِستوریوس نقطه اوج جریان فلسفی ای است که توسط دانشمندان مدرسه انطاکیه، به ویژه مربی نستوریوس، تئودور از موپسوئست، نشان داده شده است. این دیدگاه در زمانی که نسطوریوس عنوان «تئوتوکوس» به معنای «حامل خدا» که برای مریم، مادر عیسی استفاده می شد را به چالش کشید جنجال آفرید. [ ۳] او عنوان کرد که این عنوان، انسانیت کامل مسیح را از بین می برد در حالیکه این عیسی که نیازمند به بدن شخصی برای به وجود آمدن است نمی تواند خدایی کامل با ذات الهی تنها باشد بلکه عیسی دارای دو ذات هم زمان خدایی و انسانی است. به این ترتیب وی عبارت کریستوتوکوس به معنای «حامل مسیح» را به عنوان نام جایگزین برای مریم پیشنهاد داد. این اظهارات انتقاد دیگر مسیحیان برجسته کلیسا، به ویژه سیریل اسکندریه را برانگیخت که منجر به شورای شهر اِفِسوس در ۴۳۱ میلادی گشت، که طی آن نستوریوس به عنوان کافر محکوم و از مقام پاتریارک خلع شد. [ ۴] نستوریانیسم به طور رسمی مردود اعلام شد و پیروان آن از دین خارج شده اعلام شدند حکمی که در شورای کلسدون در سال ۴۵۱ نیز دوباره تکرار شد. با این حال، تعدادی از کلیساها، به خصوص آن هایی که با مدرسه ادسا در آشور و شمال میان رودان ارتباط داشتند، از نستوریوس حمایت کردند و از کلیساهای امپراتوری روم و بیزانس بریدند. بسیاری از طرفداران نستوریوس به ایران ساسانی انتقال یافتند. [ ۵] این حوادث به عنوان انشقاق نستوری شناخته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکلیسای مشرق با نستوریانیسم پیوند خورده است، بینشی که بر افتراق بین طبیعت انسانی و الهی عیسی مسیح تأکید دارد. [ ۲]
دیدگاه نِستوریوس نقطه اوج جریان فلسفی ای است که توسط دانشمندان مدرسه انطاکیه، به ویژه مربی نستوریوس، تئودور از موپسوئست، نشان داده شده است. این دیدگاه در زمانی که نسطوریوس عنوان «تئوتوکوس» به معنای «حامل خدا» که برای مریم، مادر عیسی استفاده می شد را به چالش کشید جنجال آفرید. [ ۳] او عنوان کرد که این عنوان، انسانیت کامل مسیح را از بین می برد در حالیکه این عیسی که نیازمند به بدن شخصی برای به وجود آمدن است نمی تواند خدایی کامل با ذات الهی تنها باشد بلکه عیسی دارای دو ذات هم زمان خدایی و انسانی است. به این ترتیب وی عبارت کریستوتوکوس به معنای «حامل مسیح» را به عنوان نام جایگزین برای مریم پیشنهاد داد. این اظهارات انتقاد دیگر مسیحیان برجسته کلیسا، به ویژه سیریل اسکندریه را برانگیخت که منجر به شورای شهر اِفِسوس در ۴۳۱ میلادی گشت، که طی آن نستوریوس به عنوان کافر محکوم و از مقام پاتریارک خلع شد. [ ۴] نستوریانیسم به طور رسمی مردود اعلام شد و پیروان آن از دین خارج شده اعلام شدند حکمی که در شورای کلسدون در سال ۴۵۱ نیز دوباره تکرار شد. با این حال، تعدادی از کلیساها، به خصوص آن هایی که با مدرسه ادسا در آشور و شمال میان رودان ارتباط داشتند، از نستوریوس حمایت کردند و از کلیساهای امپراتوری روم و بیزانس بریدند. بسیاری از طرفداران نستوریوس به ایران ساسانی انتقال یافتند. [ ۵] این حوادث به عنوان انشقاق نستوری شناخته می شود.
wiki: کلیسای مشرق