کمیته بین المللی صلیب سرخ ( به انگلیسی: International Committee of the Red Cross ( ICRC ) ) انجمن و سازمان غیردولتی انسان دوستانه است که مقر اصلی آن در شهر ژنو سوئیس است. [ ۳] این سازمان در ابتدا فقط در حوزه مراقبت از سربازان زخمی جنگ فعالیت می کرد، اما بعد در دیگر زمینه ها نیز وارد شد. تقریباً در همهٔ کشورهای جهان شعبه هایی از صلیب سرخ وجود دارد که در طول جنگ و صلح فعالیت می کنند
• کمک های اولیه
• پیش گیری از وقوع حوادث
• سالم نگه داشتن آب آشامیدنی
• تعلیم دادن پرستاران و قابله ها
• مراقبت از زایشگاه ها و مراکز رفاهی کودکان
• بنا نهادن مراکز بیمارستان ها و
• برپا کردن بانک های خون
این سازمان پشتیبان کل بشریت است و به تمام کشورها در زمان بحران کمک رسانی می کند. [ ۴]
ایده تأسیس این سازمان پس از جنگ داخلی ایتالیا توسط یک بانکدار سوئیسی به نام انری دونان مطرح شد. [ ۳] انری دونان در ۲۴ ژوئن ۱۸۵۹ در رابطه با شغلش - جهت اخذ مجوز حفر چاه - عازم شهر لومباردی واقع در شمال ایتالیا شد. در آن زمان این شهر نقطهٔ مرکزی برای ادامهٔ نبرد سولفورینو ( منطقه ای در شمال ایتالیا ) بین فرانسه و اتریش بود. هزاران مرد و زن مجروح جنگی که در رنج و عذاب سختی به سر می بردند به خاطر فقدان کمک های ابتدایی مردند. این منظرهٔ دلخراش بر ذهن و فکر او تأثیر زیادی داشت. او که از خانواده ای متمول و متدین بود کار خودش را فراموش کرد و روستاییان محلی را سازماندهی کرد تا از مجروحان هر دو طرف جنگ مراقبت کنند. تلاش های دونان زندگی افراد زیادی را نجات داد.
در سال ۱۸۶۲ او کتابی با نام خاطرهٔ سلفرینو نوشت که در آن از مردم جهان برای تشکیل انجمن های امدادی تقاضای کمک کرد. سربازان زخمی در جنگ کاری از دستشان برنمی آمد، پس کمک به آن ها وظیفهٔ هر انسانی بود. همچنین کارکنان امدادی از آسیب مصون باشند. این تقاضا بر مردم تأثیر زیادی داشت و در کنفرانس بین المللی ژنو که در سال ۱۸۶۴ برگزار شد. شانزده کشور تأسیس صلیب سرخ را پذیرفتند. هستهٔ مرکزی این کمیته ابتدا توسط رئیس انجمن فواید عامه شهر ژنو ( گوستاو موانیه ) تشکیل شده بود.
• بخش اول کمیتهٔ بین المللی صلیب سرخ است که کمیته ای مستقل از ۲۵ شهر سوئیس است و مرکز اصلی آن در ژنو قرار دارد.
• بخش دوم انجمن های صلیب سرخ
• سومین بخش انجمن های ملی صلیب سرخ است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• کمک های اولیه
• پیش گیری از وقوع حوادث
• سالم نگه داشتن آب آشامیدنی
• تعلیم دادن پرستاران و قابله ها
• مراقبت از زایشگاه ها و مراکز رفاهی کودکان
• بنا نهادن مراکز بیمارستان ها و
• برپا کردن بانک های خون
این سازمان پشتیبان کل بشریت است و به تمام کشورها در زمان بحران کمک رسانی می کند. [ ۴]
ایده تأسیس این سازمان پس از جنگ داخلی ایتالیا توسط یک بانکدار سوئیسی به نام انری دونان مطرح شد. [ ۳] انری دونان در ۲۴ ژوئن ۱۸۵۹ در رابطه با شغلش - جهت اخذ مجوز حفر چاه - عازم شهر لومباردی واقع در شمال ایتالیا شد. در آن زمان این شهر نقطهٔ مرکزی برای ادامهٔ نبرد سولفورینو ( منطقه ای در شمال ایتالیا ) بین فرانسه و اتریش بود. هزاران مرد و زن مجروح جنگی که در رنج و عذاب سختی به سر می بردند به خاطر فقدان کمک های ابتدایی مردند. این منظرهٔ دلخراش بر ذهن و فکر او تأثیر زیادی داشت. او که از خانواده ای متمول و متدین بود کار خودش را فراموش کرد و روستاییان محلی را سازماندهی کرد تا از مجروحان هر دو طرف جنگ مراقبت کنند. تلاش های دونان زندگی افراد زیادی را نجات داد.
در سال ۱۸۶۲ او کتابی با نام خاطرهٔ سلفرینو نوشت که در آن از مردم جهان برای تشکیل انجمن های امدادی تقاضای کمک کرد. سربازان زخمی در جنگ کاری از دستشان برنمی آمد، پس کمک به آن ها وظیفهٔ هر انسانی بود. همچنین کارکنان امدادی از آسیب مصون باشند. این تقاضا بر مردم تأثیر زیادی داشت و در کنفرانس بین المللی ژنو که در سال ۱۸۶۴ برگزار شد. شانزده کشور تأسیس صلیب سرخ را پذیرفتند. هستهٔ مرکزی این کمیته ابتدا توسط رئیس انجمن فواید عامه شهر ژنو ( گوستاو موانیه ) تشکیل شده بود.
• بخش اول کمیتهٔ بین المللی صلیب سرخ است که کمیته ای مستقل از ۲۵ شهر سوئیس است و مرکز اصلی آن در ژنو قرار دارد.
• بخش دوم انجمن های صلیب سرخ
• سومین بخش انجمن های ملی صلیب سرخ است.
