سرو بودیم گاه چند بلند
کوژ گشتیم چون درونه شدیم.
کسائی.
ز رشک چهره تو ماه تیره گشت و خجل ز شرم قامت تو سرو کوژ گشت و دوتاه.
فرخی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 359 ).
رجوع به کوژ و کوژ شدن شود.کوژ گشتن
لغت نامه دهخدا
سرو بودیم گاه چند بلند
کوژ گشتیم چون درونه شدیم.
ز شرم قامت تو سرو کوژ گشت و دوتاه.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید