گالیا کوماتا

مقالات مرتبط: سیسالپین گال ، ترنسالپین گال ، گال ها
گالیا کوماتا ( به لاتین: Gallia Comata ) به معنای گل مو بلند ( Long - haired Gaul ) [ ۱] یکی از استان های روم بود. مشخصهٔ گالیا کوماتا ــ برخلاف گالیا کیسالپینا که فرهنگ رومی در آن جای گرفته بود ــ موهای بلند ساکنینش بود، امری که هنوز باب میل منش نیاکان رومی نبود.
به آن گالیای سه گانه ( به لاتین: Tres Galliae ) نیز می گفتند زیرا شامل سه ایالت می شد: گالیا آکوئیتانیا که به خلیج بیسکای در غرب و پیرنه در جنوب محدود می شد؛ گالیا لوگدوننسیس یا گالیا سلتیکا که لوگدونوم پایتخت آن بود و از شمال غربی به برتاین محدود می شد؛ و بالاخره گالیا بلجیکا ( گل بلژیک ) که در شمال واقع بود، جایی که تری یر و رنس شهرهای اصلی آن بوده و بسیاری از ساکنینش اصالت ژرمن داشتند. [ ۱]
فتح این سرزمین در سال ۵۸ پیش از میلاد، ( زمانی که ژولیوس سزار به مقام پروکنسولی روم در گالیا کیسالپینا و گل ناربونی منصوب شد ) توسط جولیوس سزار آغاز شد. سزار در کتاب خود با عنوان خاطراتی در باب جنگ گالی ماجراجویی ها و دستاوردهای خود در آن سرزمین را شرح می دهد؛ در این کتاب همچنین گزارش هایی در باب رسوم و عرف سلت ها که به تدریج با آنان مواجه شد و شکستشان داد نیز به چشم می خورد. آخرین مقاومت گل ها در برابر اشغال رومیان در ۵۲ ق. م به وقوع پیوست، هنگامی که گل ها تحت رهبری رئیس فرهمند خود ورسینگتوریکس ائتلاف کردند. البته وی در محاصره آلیزیا شکست خورد، اسیر شده و در غل و زنجیر به روم منتقل شد تا در پشت ارابهٔ فاتح حرکت کرده و در نهایت اعدام شود. سزار پس از آنکه گالیا کوماتا را رام و مطیع ساخت آنرا در ۵۰ ق. م به صورت یکی از استان های روم درآورد.