[ویکی نور] «دکتر ابولقاسم گرجی» در سال 1300ش در تهران به دنیا آمد.
در شش سالگی راهی مکتب خانه شد و در 13 سالگی تحصیلات حوزوی را آغاز کرد.
او 23 ساله بود که برای تحصیل در فقه و اصول به نجف اشرف رفت. در نجف نزد استادان به نامی تلمّذ کرد که از آن جمله می توان از آقایان محمد حسین بروجردی، محمدرضا تنکابنی، محمد کاظمینی و آیت الله خویی نام برد.
سی سال از زندگی اش سپری شده بود که از نجف به تهران بازگشت و به تدریس در سطوح عالیه و خارج فقه و اصول پرداخت.
از سال 1332ش، تحصیل در فقه و مبانی حقوق اسلامی در دانشکده الهیات دانشگاه تهران را آغاز کرد. از 1335ش تحصیل در دوره دکترای فلسفه و حکمت اسلامی را آغاز نمود و از همان زمان نیز در همان دانشکده به تدریس پرداخت. پس از آن نیز به تدریس دوره دکتری حقوق خصوصی و حقوق جزا در دانشگاه تهران مشغول شد.
ایشان بی تردید یکی از افتخارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود. بیش از بیست کتاب و صد مقاله از خود بر جای گذاشت و آن گاه به دیار باقی پای نهاد. از کتابهای بیست گانه اش، دو کتاب به عنوان کتاب سال انتخاب شدند.
در شش سالگی راهی مکتب خانه شد و در 13 سالگی تحصیلات حوزوی را آغاز کرد.
او 23 ساله بود که برای تحصیل در فقه و اصول به نجف اشرف رفت. در نجف نزد استادان به نامی تلمّذ کرد که از آن جمله می توان از آقایان محمد حسین بروجردی، محمدرضا تنکابنی، محمد کاظمینی و آیت الله خویی نام برد.
سی سال از زندگی اش سپری شده بود که از نجف به تهران بازگشت و به تدریس در سطوح عالیه و خارج فقه و اصول پرداخت.
از سال 1332ش، تحصیل در فقه و مبانی حقوق اسلامی در دانشکده الهیات دانشگاه تهران را آغاز کرد. از 1335ش تحصیل در دوره دکترای فلسفه و حکمت اسلامی را آغاز نمود و از همان زمان نیز در همان دانشکده به تدریس پرداخت. پس از آن نیز به تدریس دوره دکتری حقوق خصوصی و حقوق جزا در دانشگاه تهران مشغول شد.
ایشان بی تردید یکی از افتخارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود. بیش از بیست کتاب و صد مقاله از خود بر جای گذاشت و آن گاه به دیار باقی پای نهاد. از کتابهای بیست گانه اش، دو کتاب به عنوان کتاب سال انتخاب شدند.