گروهِ پُل (Brücke)
گروهی از هنرمندان اکسپرسیونیست آلمان (← اکسپرسیونیسم_(هنر)) که از ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۳، نخست در درسدن و سپس در برلین فعال بودند. اعضای گروه این نام را برگزیدند چرا که می خواستند پلی به سوی آینده ای نوین و خلاق برقرار سازند، با این همه هیچ گاه نتوانستند این هنر آینده را تعریف کنند، و هدف هایشان روشن و شفاف نشده باقی ماند. آثارشان طغیانی برضد آداب و قواعد طبقۀ متوسط، و تلاشی برای خلق هنری هماهنگ با زندگی مدرن بود. آنان نخستین جنبش آگاهانۀ مدرن را در هنر آلمان پدید آوردند و تأثیری بنیادین برجا گذاشتند. در عمل، تحت تأثیر مونش و هودلر در برابر رئالیسم و امپرسیونیسم شوریدند و روایتی غلیظ و تشویش آمیز از اکسپرسیونیسم عرضه کردند که از کارهای ون گوگ، گوگن، نبی ها و فُووها مایه می گرفت. گروه پل به پیشوایی چهار دانشجوی جوانِ رشتۀ معماری، در کالج فنی درِسْدِن پا گرفت. ارنست لودویگ کیرشنر، شخصیت اصلی گروه، و تنها کسی بود که نقاشی را به طور حرفه ای آموخته بود. سه عضو دیگر عبارت بودند از اریش هِکِل و کارل اشمیت ـ روتلوف و عضو کمتر شناخته شدۀ گروه، فریتس بلیل. بعدها هنرمندان دیگری نیز به گروه پیوستند، ازجمله امیل نولده که به مدت، هجده ماه (۱۹۰۶ـ۱۹۰۷)، عضو آن بود. چند تن از نقاشان غیرآلمانی که با اهداف گروه همدل بودند به عنوان «اعضای هم بسته»، برای شرکت در نمایشگاه گروه پل دعوت شدند. گروه پل بیش از بیست نمایشگاه از آثار خود برپا کرد، و مجموعه های چاپیِ آثار این نمایشگاه ها را منتشر ساخت. آنان به چاپ دستی بسیار اهمیت می دادند و در احیای باسمۀ چوبی نقش مهمی داشتند. شکل های صریح و زاویه دار را در آثارشان به کار می بردند، که اغلب بیانگر هیجان شدید و اضطراب بود. تا ۱۹۱۱ همۀ اعضای آلمانی گروه پل به برلین رفتند، که به لحاظ فعالیت هنری از درسدن مرکز فعال تری بود. دو سال بعد، اختلاف های شخصی، به انحلال گروه منجر گردید. در ۱۹۶۷ موزه ای مختص آثار هنرمندان گروه پل در برلین گشایش یافت.
گروهی از هنرمندان اکسپرسیونیست آلمان (← اکسپرسیونیسم_(هنر)) که از ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۳، نخست در درسدن و سپس در برلین فعال بودند. اعضای گروه این نام را برگزیدند چرا که می خواستند پلی به سوی آینده ای نوین و خلاق برقرار سازند، با این همه هیچ گاه نتوانستند این هنر آینده را تعریف کنند، و هدف هایشان روشن و شفاف نشده باقی ماند. آثارشان طغیانی برضد آداب و قواعد طبقۀ متوسط، و تلاشی برای خلق هنری هماهنگ با زندگی مدرن بود. آنان نخستین جنبش آگاهانۀ مدرن را در هنر آلمان پدید آوردند و تأثیری بنیادین برجا گذاشتند. در عمل، تحت تأثیر مونش و هودلر در برابر رئالیسم و امپرسیونیسم شوریدند و روایتی غلیظ و تشویش آمیز از اکسپرسیونیسم عرضه کردند که از کارهای ون گوگ، گوگن، نبی ها و فُووها مایه می گرفت. گروه پل به پیشوایی چهار دانشجوی جوانِ رشتۀ معماری، در کالج فنی درِسْدِن پا گرفت. ارنست لودویگ کیرشنر، شخصیت اصلی گروه، و تنها کسی بود که نقاشی را به طور حرفه ای آموخته بود. سه عضو دیگر عبارت بودند از اریش هِکِل و کارل اشمیت ـ روتلوف و عضو کمتر شناخته شدۀ گروه، فریتس بلیل. بعدها هنرمندان دیگری نیز به گروه پیوستند، ازجمله امیل نولده که به مدت، هجده ماه (۱۹۰۶ـ۱۹۰۷)، عضو آن بود. چند تن از نقاشان غیرآلمانی که با اهداف گروه همدل بودند به عنوان «اعضای هم بسته»، برای شرکت در نمایشگاه گروه پل دعوت شدند. گروه پل بیش از بیست نمایشگاه از آثار خود برپا کرد، و مجموعه های چاپیِ آثار این نمایشگاه ها را منتشر ساخت. آنان به چاپ دستی بسیار اهمیت می دادند و در احیای باسمۀ چوبی نقش مهمی داشتند. شکل های صریح و زاویه دار را در آثارشان به کار می بردند، که اغلب بیانگر هیجان شدید و اضطراب بود. تا ۱۹۱۱ همۀ اعضای آلمانی گروه پل به برلین رفتند، که به لحاظ فعالیت هنری از درسدن مرکز فعال تری بود. دو سال بعد، اختلاف های شخصی، به انحلال گروه منجر گردید. در ۱۹۶۷ موزه ای مختص آثار هنرمندان گروه پل در برلین گشایش یافت.
wikijoo: گروه_پل