گرگ دو. [ گ ُ دَ / دُو ] ( اِ مرکب ) کنایه از دویدن آهسته و بسرعت رفتن و پویه کردن و قطره زدن باشد و به عربی هروله گویند. ( برهان ). گرگ پوی. گرگ تاز : کهنه گرگاویی برابر داشت کرد در پای و گرگ دو برداشت.
جامی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) مانند گرگ دویدن هروله : کهنه گر گاویی برابر داشت کرد در پای و گرگ دو برداشت . ( جامی )
