مقالات مرتبط: گسترش روم در آیبریا
گسترش روم در سرزمین ایتالیا مجموعه ای از درگیری ها و کشمکش هایی است که بین رومی ها و سایر اقوام ایتالیا به وجود آمد و موجب شد که رُم که یک شهر کوچک در ایتالیا بود مبدل به فرمانروای این شبه جزیره بشود. اولین جنگ رومی علیه سابین ها بود و اولین فتوحات این قوم در نزدیکیهای تپه های آلبان و پایینتر از منطقه لاتیوم به دست آمد که این دست آوردها را به پادشاهان رومی نسبت می دهند. سقوط آخرین پادشاه رومی باعث جنگهای بعدی بین رومی ها و اتروسک ها شد چرا که شاهان رومی از این قوم انتخاب شده و دارای حمایت از جانب آنها بودند. در خلال سال ۳۹۰ قبل میلاد، گالها از شمال ایتالیا وارد شده و روم را غارت کردند. در نیمه دوم قرن چهارم پیش از میلاد، رومی ها بارها با سامنایت ها، که یک ائتلاف قبیله ای قدرتمند در منطقه آپنین بود، درگیر شدند که به پیروزی رومیها انجامید. با پایان این جنگ ها، روم به قدرتمندترین ایالت مرکزی ایتالیا تبدیل شد و گسترش آن به شمال و جنوب آغاز گردید. آخرین تهدید روم زمانی بود که پادشاه تارنتوم ( شهری در جنوب ایتالیا ) از پادشاه اپیروس در خواست کمک کرد که منجر به شکل گیری جنگ پیروزی شد و در نهایت ایتالیا تحت سلطه کامل روم درآمد. جنگ های پونیک نبرد بعدی رومی ها بود که این مردمان را برای اولین بار برای جنگیدن به خارج از ایتالیا کشاند. [ ۱]
نام های مردمان باستانی بومی ایتالیا نشان دهنده وجود جمعیت های گوناگونی است که در عصر آهن و قبل از گسترش رومیان و تسخیر ایتالیا در شبه جزیره ایتالیا ساکن شده اند. بسیاری از نام ها یا اختراعات علمی هستند یا نام های معمول هستند که توسط نویسندگان باستانی آثار به زبان یونانی و لاتین باستان استفاده شده اند.
با توجه به نام های خاص قبایل و مردم ایتالیای باستانی، دوره زمانی که در آن مورخان نام های منسوب تاریخی مردم ایتالیای باستان را ذکر می کنند، بیشتر در حدود ۷۵۰ سال قبل از میلاد ( در پایه گذاری افسانه ای روم ) تا حدود ۲۰۰ سال است. این نام ها بیشتر در دوره میانی جمهوری روم دیده می شود تا زمانی که کل ایتالیا به دست رومیان افتاد.
تقریباً همه این مردمان و قبایل کم وبیش به زبان های هندواروپایی صحبت می کردند: ایتالیایی ها، سلتها، یونانیان باستان، و قبایلی که احتمالاً موقعیت های میانی مختلفی را بین این گروه های زبانی اشغال می کردند. از سوی دیگر، برخی از مردم ایتالیا ( مانند رائتی ها، کامونی ها، اتروسک ها ) احتمالاً به زبان های غیر هند و اروپایی صحبت می کردند. علاوه بر این، مردمانی که به زبان های خانواده آفریقایی - آسیایی صحبت می کنند، به ویژه فنیقی ها و کارتاژی های عمدتاً سامی، در برخی از مناطق ساحلی ایتالیا ( به ویژه در جزیره سیسیل در غرب و جنوب ساردینیا ) ساکن بودند و مستعمراتی ایجاد کرده بودند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگسترش روم در سرزمین ایتالیا مجموعه ای از درگیری ها و کشمکش هایی است که بین رومی ها و سایر اقوام ایتالیا به وجود آمد و موجب شد که رُم که یک شهر کوچک در ایتالیا بود مبدل به فرمانروای این شبه جزیره بشود. اولین جنگ رومی علیه سابین ها بود و اولین فتوحات این قوم در نزدیکیهای تپه های آلبان و پایینتر از منطقه لاتیوم به دست آمد که این دست آوردها را به پادشاهان رومی نسبت می دهند. سقوط آخرین پادشاه رومی باعث جنگهای بعدی بین رومی ها و اتروسک ها شد چرا که شاهان رومی از این قوم انتخاب شده و دارای حمایت از جانب آنها بودند. در خلال سال ۳۹۰ قبل میلاد، گالها از شمال ایتالیا وارد شده و روم را غارت کردند. در نیمه دوم قرن چهارم پیش از میلاد، رومی ها بارها با سامنایت ها، که یک ائتلاف قبیله ای قدرتمند در منطقه آپنین بود، درگیر شدند که به پیروزی رومیها انجامید. با پایان این جنگ ها، روم به قدرتمندترین ایالت مرکزی ایتالیا تبدیل شد و گسترش آن به شمال و جنوب آغاز گردید. آخرین تهدید روم زمانی بود که پادشاه تارنتوم ( شهری در جنوب ایتالیا ) از پادشاه اپیروس در خواست کمک کرد که منجر به شکل گیری جنگ پیروزی شد و در نهایت ایتالیا تحت سلطه کامل روم درآمد. جنگ های پونیک نبرد بعدی رومی ها بود که این مردمان را برای اولین بار برای جنگیدن به خارج از ایتالیا کشاند. [ ۱]
نام های مردمان باستانی بومی ایتالیا نشان دهنده وجود جمعیت های گوناگونی است که در عصر آهن و قبل از گسترش رومیان و تسخیر ایتالیا در شبه جزیره ایتالیا ساکن شده اند. بسیاری از نام ها یا اختراعات علمی هستند یا نام های معمول هستند که توسط نویسندگان باستانی آثار به زبان یونانی و لاتین باستان استفاده شده اند.
با توجه به نام های خاص قبایل و مردم ایتالیای باستانی، دوره زمانی که در آن مورخان نام های منسوب تاریخی مردم ایتالیای باستان را ذکر می کنند، بیشتر در حدود ۷۵۰ سال قبل از میلاد ( در پایه گذاری افسانه ای روم ) تا حدود ۲۰۰ سال است. این نام ها بیشتر در دوره میانی جمهوری روم دیده می شود تا زمانی که کل ایتالیا به دست رومیان افتاد.
تقریباً همه این مردمان و قبایل کم وبیش به زبان های هندواروپایی صحبت می کردند: ایتالیایی ها، سلتها، یونانیان باستان، و قبایلی که احتمالاً موقعیت های میانی مختلفی را بین این گروه های زبانی اشغال می کردند. از سوی دیگر، برخی از مردم ایتالیا ( مانند رائتی ها، کامونی ها، اتروسک ها ) احتمالاً به زبان های غیر هند و اروپایی صحبت می کردند. علاوه بر این، مردمانی که به زبان های خانواده آفریقایی - آسیایی صحبت می کنند، به ویژه فنیقی ها و کارتاژی های عمدتاً سامی، در برخی از مناطق ساحلی ایتالیا ( به ویژه در جزیره سیسیل در غرب و جنوب ساردینیا ) ساکن بودند و مستعمراتی ایجاد کرده بودند. [ ۲]
wiki: گسترش روم در ایتالیا