گونه های ابجو

گونه های آبجو. گونه های آبجو تمایز بین دو روش معمول ساخت آبجو را توضیح می دهد.
آبجو زودرس نوعی از آبجو است که از مخمر بالانشین تهیه می شود و طعم و رایحه قوی تری نسبت به آبجو دیر رس دارد.
آبجو انگلیسی یا ایل ( Ale ) یکی از گونه های رایج زودرس است که طعم رازک زیادی دارد و در نتیجه تلخ مزه است. میزان رایحه و طمع رازک را به سادگی می توان تشخیص داد. این نوع آبجو را زیاد سرد نمی کنند ( بین ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتی گراد ) تا طعم قوی خود را حفظ کند.
آبجوی دیر رس از مخمر پایین نشین و در دمای کمتری تهیه می شود، در نتیجه طعم ملایم تر و رنگ شفاف و تمیزتری دارد.
لاگر ( Lager ) رایج ترین گونه آبجوی دیر رس است. به خاطر رازک پایین تر و رویه بارآوری که طعم کمتری را از مخمر منتقل می کند، لاگر طعم شیرین تری دارد. این نوع آبجو در دمای پایین تر شادابی بیشتری به انسان منتقل می کند.
• ویژگی های ایل و لاگر از BBC - h2g2 ( زبان انگلیسی )
• گونه های آبجو
• آبجو
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد آبجو