یابین
لغت نامه دهخدا
یابین. ( اِخ ) شهریار دومین حاصور که بسیار توانگر و شجاع بود و مدت بیست سال قوم اسرائیل در تحت ظلم و اقتدار وی می بودند. ( سفر داوران 4:2 ). اما دبوره و باراق لشکر وی را منهزم ساخته و یاعیل زوجه حابرقینی سیسرای سپه سالار را کشته ایشان را شکستی فاحش داد. ( سفر داوران 4:21 ) ( قاموس کتاب مقدس ). در مجمل التواریخ و القصص ذیل عنوان «اندر سالهای بنی اسرائیلیان و ذکر ملوک و علماء ایشان بر اجمال » ( ص 141 ) آمده است : و اندر تاریخ جریر چنان است نوفل برادر کالوب بن نوقیل پادشاهی کرد. و در حاشیه آن ذیل لغت نوقیل چنین است حمزةبن الحسن صاحب تاریخ سنی ملوک الارض بعد از این : یایین المعروف به ناقش ملک ارض کنعان و از طبری آرد: ثم سلط علیهم ملک من الکنعانین یقال له یافین... عشرین سنة ( ص 546 ). و ظاهراً متن مصحف یابین ناقش بن کنعان است. در صفحه 142همان کتاب است : در ولایت یابین از بنی اسرائیل بیست و[ دو ] سال. و در حاشیه مرحوم بهار به نقل از تاریخ سنی ملوک الارض آرد: «یابین الاسرائیلی. و در همانجا به نقل از طبری آرد: رجل من بنی اسرائیل یقال له یائیر. ( حاشیه مامر، یانین ). این قسمت از متن افتاده بود، چه در هر دو مأخذ حمزه طبری موجود بود. به علاوه لفظ «از بنی اسرائیل » معلوم میکرد که مربوط با ( یانین )مزبور باید باشد. لذا از حمزه نقل نشد». - انتهی. آنچه از تاریخ کتاب مقدس بر می آید در بنی اسرائیل دو تن بوده اند یکی موسوم به یائیر، ( رجوع به یائیر شود ). و دیگری یابین و لکن کسی را به اسامی یانین و یایین ، ( صوری که در حاشیه مجمل التواریخ آمده است ) ذکر نکرده اند و ظاهراً صور مزبور تصحیف همان یابین است.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید