یاجوج

لغت نامه دهخدا

یأجوج. [ ی َءْ ] ( ع ص ) کسی که آتش برافروزد. ( آنندراج ). و رجوع به یأجوج و مأجوج شود.

یأجوج. [ ی َءْ ] ( اِخ ) یأجوج یا گگ به عقیده برخی از مورخان ارمنی سرزمینی در ارمنستان بوده است : ارکش اول ( پادشاه ارمنستان ) از پدرش پیروی کرد و با اهالی پنت جنگید... در این وقت اختلالی بزرگ در گردنه های کوه قفقاز در صفحه بلغارها پدید آمد و مردمانی زیاد به مملکت ( ارمنستان ) مهاجرت کرده در جنوب گگ ( یأجوج ) در صفحات حاصلخیز برای مدتی برفرار شدند... ( تاریخ ایران باستان ج 3 ص 2578 ).

فرهنگ فارسی

یاجوج یا گگ بعقیده برخی از مورخان ارمنی سرزمینی در ارمنستان بوده است

فرهنگ معین

( یأجوج ) (یَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - نام یکی از دو قبیلة وحشی ساکن در پشت کوه های قفقاز. ۲ - کنایه از: انسان های وحشی .

فرهنگ عمید

در تورات و روایات اسلامی، یکی از دو قبیلۀ کوتاه قدی که در پشت کوه های قفقاز مسکن داشته اند و ذوالقرنین (= کورش؟، اسکندر؟ ) در برابر هجوم آن ها سدی بنا کرد.
* یٲجوج ومٲجوج: = یٲجوج

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] یأجوج. یأجوج و مأجوج ظاهرا طایفه ای از مردم چین‏ هستند.

[ویکی فقه] یأجوج و مأجوج ظاهرا طایفه ای از مردم چین‏ هستند.
لفظ یأجوج و مأجوج دو بار در قرآن مجید است.


[ویکی الکتاب] معنی یَأْجُوجُ: قومی وحشی که ذوالقرنین با ساختن سدی در مقابل آنان مانع هجومشان گردید
ریشه کلمه:
یاجوج (۲ بار)

. . در کلمه «مأجوج» درباره هر دو لفظ توضیح داده شده است و ظاهراً مراد طائفه‏ای از مردم چین اند. و این دو لفظ دوبار بیشتر در قرآن مجید نیامده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس