یادگیرنده

/yAdgirande/

لغت نامه دهخدا

یادگیرنده. [ رَ دَ/ دِ ] ( نف مرکب ) تعلیم گیرنده. آموزنده. متعلم : رجل ذکور؛ مرد نیکو یادگیرنده. ( از منتهی الارب ). || از برکننده. حفظکننده. بخاطر سپارنده. || هوشمند. رجوع به یادگیر در تمام معانی شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کسی که چیزی را یاد می گیرد ومی آموزد و بخاطر خود می سپارد.

مترادف ها

learner (اسم)
شاگرد، یادگیرنده

فارسی به عربی

متعلم

پیشنهاد کاربران

بپرس